“Heldur þessum háu nótum,”

Í þessari línu eru of mörg atkvæði, betur færi “heldur háum nótum…” eða eitthvað slíkt.

“Skugginn skrýður myrkur,
ströndum helvítis á,”
Ég veit ekki með fyrstu línuna, en þar ætti þetta ábyggilega að vera “skugginn skrýðir myrkur”, eða þá “skugginn skríður myrkur”, þótt það hljómi samhengislaust. Næsta lína er vitlaust stuðluð, fyrst stuðlarnir tveir í fyrstu línunni eru “sk”, þá ætti höfuðstafurinn í næstu línu líka að byrja á sk.

“toga með töngum sálir er virkur,”

Hvað þýðir þessi lína? Hér má líka finna of mörg atkvæði, en ég skil ekki boðskapinn. Eru sálirnar virkar? Toga sálirnar eitthvað með töngum?

“kjóla kragi hennar er síður”
Hér er þrem atkvæðum ofaukið…


—-

Annars skildi ég engar af þessum vísum hjá þér, og án þess að ég sé að móðga þig neitt þá eru þær illa samdar. Gætiru annaðhvort komið nafni á þær eða útskýrt fyrir okkur hvað t.d. hver stendur styrkum fótum og hoppar í bólakaf, hvort það eru sálirnar sem toga tangirnar eða eitthvað annað, og hver það sé sem eigi síða kjólinn með kraganum.

hvurslags