Það er fátt sem fyllir lífið meiri dýrð, þokka og kristalhreinni hamingju, en heiftarlegt og ófrávikjandi hatur á allar óæðri leikjavélar. Þær vélar, þá óvætti sem reyna ofsafengið og groddalega að steypa hinni tignarlegu keisaraynju leikjatölvuveraldarinnar, PlayStation2! með engum ávinningi þó.
Hin jussulega, þunglamalega og meinslímuga Xbox mun ekki standast margþættar og snilldarlega ígrundaðar leiftur gagnárásir japönsku gyðjunar, og mun fyrr en varir hníga í valin, nær dauða en lífi, fyrir dimmbláum stormi leikjameistaraverka sem nú vofir yfir heiðum! Wilhjálmur og her hinna litlu mjúku manna mun þá sjá að þeir hafi skapað skrímsli, og endanlega ljúka stuttu, en viðurstyggilegu lífshlaupi fituhlussunar, sem einkenndist af syndugu óhófi.
Hvað varðar hinn agnar, agnarsmáa leikjakubb, mun sú viðureign vara stutt og reynast auðveld, Nintendingar verða malaðir mélinu smærra, barðir og lemstraðir svo harkalega að ekki sála, hve bjartsýn sem hún er, mun eygja þeim veraldlegan né andlegan bata! einfaldlega sökum þess að þeir koma til leiks allt að því vopna og verjulausir, gleyma í botnslausri og bölvanlegri, með öllu takmarkalausri heimsku, að leikjatölvur þurfa. Þurfa! Góða. Tölvuleiki.
Það er og mergurinn málsins. Því mun PlayStation 2 ríkja! Því mun hún ein lifa það að sjá fyrsta dag janúar mánaðar, á því herrans ári 2004. Dýrðin sé SONY, mátturinn og MGS2!!!