Persónlulega myndi ég kjósa leikrit.. nálægðin er alveg hrein ómótstæðileg og það er svo gaman að geta horfst í augu við þann sem maður er að horfa á og vita að hann vita af manni í salnum. Svo er nottla alveg óborganlegt ef að einhver gerir eitthvað vitlaust!!!

Ég fer eiginlega oftar í leikhús heldur en bíó og mér finnst skemmtilegra að horfa á leikrit. Það er líka miklu meira real! Í kvikmyndum er fólkið búið að gera atriðin oft til að þau takist en á sýningu á leikriti verður það bara að takast. Uppáhaldsleikritið mitt er Með fulla vasa af grjóti. Hilmir Snær Hilmarson (er hann ekki Hilmarsson?) og Stefán Karl fóru á kostum! Þeir voru bara tveir í leikritinu en léku samt allar persónurnar sem voru….margar! Snilldarlegasta leikrit sem ég hef séð..fyndið, vel leikið og æðislegt bara!

Èg fer á sjaldan í leikhús en skemmti mér ávallt vel þegar ég fer.<br><br>“spurningin er ekki hvad maður getur… heldur hvað maður gerir!” (Purrkur pillnikk, Einar Örn)