Hæfileikarnir eru auðvitað númer eitt, tvö og þrjú. Þeir horfa held ég alltaf fyrst á hæfileikana, en ef þeir eru kannski ekki alveg 190% þá getur útlit annaðhvort hjálpað eða skemmt alveg endanlega fyrir held ég.

Ég hef reyndar heyrt að t.d. í stóru skólunum úti séu þeir ekki að taka inn t.d. alveg heilu haugana af fólki sem lítur eins út. T.d. myndu þeir líklega ekki taka inn tvær stelpur, jafn háar, sama hárlit og svipaðar týpur nema þær væru báðar stórkostlega hæfileikaríkar.

Hvað holdafar varðar þá eru eini skilyrðin að fólk geti sýnt fram á að vera í líkamlega góðu formi og ástandi og það er alveg prófað í prufunum.

Hvaða tattú og göt varðar þá held ég að það sé ekki vinsælt. En hver veit…?

Ja, allavegana er alls ekki vinsælt að leikari sé með húðflúr eða göt. Það er tekið mikið strik í reikninginn, sérkstaklega húðflúr því þau geta skemmt eitthvað hlutverk þar sem passar alls ekki að manneskjan sé með tattú. Það er samt allveg til í dæminu að leikarar séu með tattú en það eru nú oftast mjög frægir leikarar sem komast upp með það. Ungur, óþekktur, leiklistarnemi kemst ekki eins upp með það nema hann sé bara eitthvað afgerandi góður leikari.

Útlit skiptir ekki máli fyrir fagið og ef skólar setja upp þá stefnu, eru það hreinir fordómar… aðal atriðið er auðvitað að vera fær um að æfa líkamann sem tæki en þar erum við líka að sjá allann gang á þessu, leikara sem eru fatlaðir, í hjólastól, dvergar og sitthvað í alvörunni en ekki bara í hlutverkum… ég held því alltaf fram að allir geti orðið leikarar, en þetta sé samt ekki fag fyrir alla, því þú þarft að geta treyst þér til að láta söguna og leikstjórann hafa valdið yfir þínu lífi og þinni tilvist… líkaminn og sálin verður eign starfsins… þetta gerir líka það að verkum að það er erfitt að vera maki leikara, en svona er lífið. hvað skólainngöngu varðar, þá er það þannig að ef maður kemst ekki inn hér, þá prófar maður þar, eða fer í áhugaleikfélag og verður betur stæður í faginu næst eða eitthvað… þetta er svolítið bara lífsbransi.