BARF!

[youtube]http://youtube.com/watch?v=1rfa-xyLnl0

Frekar þunnt. Ekki bara nóg að ata alla útí blóði.

En haldið áfram þið hafið einhverjar hugmyndir :)

Hjólasögumaður drepur alla. Það sem vantaði einmitt er spenna. Einhver punktur.

Þetta var bara maður sem var bara að drepa alla og það var sýnt allt. Ég gekk út eftir nokkrar mínútur því myndin var léleg.

1.
Kúnstinn við að framleiða hryllingsmynd er að sýna sem minnst og láta ímyndunaraflið

2. Einhver spenna. Það er einhvern ógn til á staðnum en við fáum ekki að sjá hana.

3. Svo vantaði persónusköpun. Leikurinn var frekar lélegur. Hvernig persóna er þetta sem selur hjól og drepur fólk. Í hvernig heimi lifar hann í.

4. Það vantar uppbyggingu í kringum hjólageymsluna.

Ég myndi skrifa handritið aftur. Og segja við sjálfan mig hvað vil ég segja með þessari persónu. Hvaða sögu á maður að segja.

Keðjusagnamorðinginn er gott dæmi. Þar fáum við að kynnast heiminum og aðstæðum morðingjans.

Bara með persónusköpun myndir bæta gæði myndarinnar um einhver prósent.

Í Psycho var persónusköpunin sterk. Þar var undirliggjandi spenna í allri myndinni.

The Shining er góð mynd td. The pshyco.

Notaðu myndatökuna til þess að segja söguna. Hún var of flöt á köflum.

Þegar hann er að skera fótinn. Það virkaði frekar ótrúverðugt. Ef þú klippt nokkrum sinnum í nærmynd af fórnarlambinu öskrandi á milli. Þá myndi þetta atriði virka.

Tek bara sem dæmi.