Ég á Canon XL-1S og hef verið að taka upp nokkrar stuttmyndir, artí náttúrumyndir ofl.
Reyndar má þó segja að eftir að ég keypti með vini mínum pro microphone (senheiser) hættu öll samtöl að vera þvoglumælt og léleg…og urðu loksins skiljanleg, eðlileg og skýr :-)

Vandamálið með að taka upp stuttmyndir & fyndna sketcha á Íslandi er að mínu mati leikarar. Oftast eru þetta vinir & kunningjar…sem mæta tja…óreglulega og líta á þetta meira sem spennandi félagsmiðstöð til spjalla og fíflast heldur en alvöru vinnu. Oftast nenna þeir ekki að eyða miklum tíma í þetta og kvarta alltaf sáran þegar maður biður um aðra töku eða eyðir einhverju púðri í flókin angle.
Síðan náttúrulega ofleika þeir grimmt og læra oftast línurnar sínar á tökustað :-)

Ég var dáldið heitur einusinni fyrir að fá til liðs við mig leikaranema úr leiklistarskóla…þangað til að mér var bent á klausu í lögum skólans sem bannar nemendum að leika í einhverju utan skólans…sem mér finnst persónulega bara fáránlegt!
Atvinnuleikarar myndu auðvitað rukka mann grimmt og ég veit ekki hvort það sé mikið af ungu áhugasömu fólki í áhugamannaleikhúsum landsins.
Kanski er síðasta hálmstráið bara að fara að þræða menntaskóla landsins? (og láta öll eldri hlutverkin vera leikin af unglingum - amman,mamman og dóttirin öll jafn gömul)

Arg! Ég er með fullkomnar græjur og explosive handrit…en vantar alvöru áhugasama LEIKARA sem geta leikið með tilfinningu! Hjálp!

Gunnar
Rafpóstur: nixon@simnet.is