orf carminaburana eftir gorecki.. hún er samt smá sorgleg.. samt ógeðslega falleg

Bætt við 29. júlí 2007 - 23:20
orf carmina burana*

“Vorið” í árstíðunum fjórum eftir Vivaldi. :-)

Málið er að í skilgreiningunni sinfónía felst að það eru bæði hraðir og hægir kaflar. Hins vegar eru til undantekningar og þá helst þriðja sinfónía Gorecki, ég held að það hafi verið verkið sem Penismobile mælti með, því margir kaflar í Carmina Burrana er mjög kraftmiklir hraðir og þungir. Þó hún sé róleg er hún samt sem áður frekar þungt verk og sorglegt.

Annars var 3. sinfónía Camille Saint-Saens (oft kölluð Orgelsinfónían (Organ Symphony)) það fyrsta sem poppaði uppí hugann þegar ég las korkinn þinn, og þá á ég við fyrsta kaflann (eða fyrstu tvo, fer eftir diskum hvort hún er sett í tvo eða fjóra kafla).

Ok, flest rómantísk verk hafa annan kaflann sem fallega kaflann eða rólegan. Það er engin sinfonía sem býður bara uppá fegurð.

Nákvæmlega þessi verk póstaði ég fyrir nokkrum vikum: Adagio fyrir strengi(Samuel Barber), Adagio fyrir orgel og strengi(Albinoni), Xerxes(Handel), 4 kafli 5 sinfoníu Mahlers, The Light (Philip Glass) og annar kafli í Eine kleine Natchtmusik.

Önnur verk sem mér langar að bæta við; 3 kafli 9 sinfoniu Beethovens, 2 kafli 5 og 7 sinfoníu Beethovens, mæli með MAURICE RAVEL sérstaklega piano concert í G-major.

Ef þú vilt læra að skilja sinfoníur, þá meina ég skilning sem ekki er með orðum lýst og of fáir geta þá er sniðugt að byrja bara á Beethoven sinfoníunum og hlusta kanski sömu sinfoníuna 2x á dag í viku, hljómar drepleiðinlegt en að lokum er það svo þess virði.

Mæli með í þetta bestu sinfoíu ever sem er níunda Beethovens og var sinían sem breytti mér úr rokkara í raunhyggjumann. Myndi einbeita mér að lokakaflanum sem er ekki of flókinn en aldrei hægt að fá ógeð af honum þótt þú hefur náð því stigi að skilja tónlist eftir John Cage og Morton Feldman(þeir semja fáranlega óskiljanlega tónlist).

Ég skrifaði þetta hratt, vonandi skiluru þetta :)

Þetta var ekki of væmin spurning, þetta var góð spurning!

Papyrus Containing The Spell To Preserve Its Possessor Against Attacks From He Who Is In The Water - Nile :D

From the New World eftir Dvorák, það er fegurð… Og eina synfónían sem ég man eftir en ég get bent þér á falleg píanó verk ef þú vilt:P

Mér finnst best að sofna við rólegar píanósónötur, nocturne og fleira þannig, t.d. eftir Debussy, Chopin og fleiri. Ég skal nefna nokkur verk sem ég mæli með:

Clair De Lune úr Suite Bergamasque og Prelude No 8 (“The Girl With The Flaxen Hair”) eftir Debussy

Piano Sonata No. 2 op. 35 (“Marche funebre”) eftir Chopin (drungalegt, en fallegt - þú átt eftir að kannast við það þótt þú þekkir ekki nafnið)

Gnossienne nr. 1 og Gymnopedie nr. 1 eftir Erik Satie

Fyrsti hluti Tunglskinssónötu Beethovens, Adagio sostenuto.


Bætt við 12. ágúst 2007 - 16:54
“Eitthvað sem lætur mann hugsa um eitthvað fallegt og gott :)”

Ok, slepptu þá “Marche funebre”. Það lætur flesta ekki hugsa um neitt fallegt og gott þótt mér líði vel að hlusta á það :P Hehe …

www.musicovery.com

Hakaðu bara við Classical valmöguleikann.

Ég fór einu sinni á tónleika með Sinfóníuhljómsveit Íslands þar sem að var spilaður fiðlukonsert nr. 5 í A-dúr eftir Mozart og ég sofnaði á tónleikunum ;P
Samt ekki útaf því að þetta hafi verið leiðinlegt heldur bara rosalega róandi og fallegt