hlustaðu á fleiri verk eftir vivaldi,allt eftir mozart er frábært.

Ef þú ert strengjafrík er Vivaldi málið. En svona verk sem allir hafa heyrt þá er það eine kleine nachtmusik með Mozart. En er Jacques Loussier ekki dúddi sem spilar færg verk og breytir þeim? Þú ættir að redda þér chamber music/kammermúsík(Hindemith, Bach,Samuel Barber) og strengjakvartetta(Shostakovich, Philip Glass, Beethoven, Haydn, Mozart, auðvitað tonn fleirri). En ég hlusta auðvitað aðallega á sinfoniur og strengjapartar í sinfoníum eru oft mjög skrautlegir eins og akkuratt núna er ég með Mahler milli eyrnanna.

Tékkaðu á 5. og 9. symfóníum Beethovens. :D
Síðan er það náttúrulega Mozart, jafnvel Paganini ef þú vilt hraða fiðlutónlist.

Kv.

Paganini?

Ég er samt ekki viss hvort það er eitthvað fyrir þig … Ég veit bara að hann var frábær fiðluleikari og var sagður hafa selt sálu sína til djöfulsins fyrir hæfileikana.

Arcangelo Correlli var ítalskt barrokktónskáld sem var aðeins á undan Vivaldi í tíma, hann samdi bara fyrir fiðlu og risavaxnar strengjasveitir og var talinn mesti fiðlusnillingur síns tíma (hann ). Get fullvissað þig um að margt gott fyrir fiðlu liggur eftir hann. Bendi þér á Concerto Grosso nr. 4 (Op.6), hinir “Grossóarnir” eru mjög flottir líka, en þessi er með mikið af hröðum einleiksfiðluköflum. Svo má ekki gleyma því að Vivaldi samdi sjálfur um 250 fiðlukonserta, ég kann engin skil á þeim en ef þú ferð niður í 12 tóna geta þeir örugglega bent þér á eitthvað.

Í einleikssónötum Bachs eru mjög hraðir fiðlukaflar (til dæmis sá þriðji í fyrstu sónötunni (í g-moll)). Reyndar er fiðlan bara ein í þessum verkum, en það kom mér á óvart fyrst þega ég heyrði hvað það kemur vel út.

Helstu fiðlukonserar utan barrokktímabilsins eru þó yfirleitt taldir vera fiðlukonsertar Mendelsohns, Brahms, Beethovens og Bartóks (nr.2). Mæli með að þú kíkir á þá.