heineken69 fyrir 20 árum, 6 mánuðum Fjöldi lestra: 1302

Tónskáld og uprunar þeirra.

Ég ætla núna að upplýsa ykkur um mestu tónskaldaþjóðflokk í heimi. Ég tala auðvitað um Þýskumælandi ríkin.

Mozart, Beethoven, Johan Straus sr., Johan Straus jr., Carl Orff og margir fleiri koma frá þessum þrem löndum í miðevrópu. Ástæðan, ég ætla að glugga svolítið í hana.

Mín kenning er sú að uppeldi og umhverfi þeirra hafi skipt meginmáli í að móta þessi stórverk sem enn í dag glymja um allan heim. Tökum sem dæmi Austurríki og Þýskaland(Prússland). Bæði lönd sem hafa ætíð hýst vel menntað fólk, mikla menningu og ekk má gleyma þeim mikla aga sem ríkti þar um slóðir. Aginn, já, í gamla Prússlandi voru bestu menntamenn í heimi, allir menningarlegir og fróðir sem seinna áttu eftir að móta heila Beethovens og þeirra. Samt skipta auðvitað hæfileikar máli en þessi tónskáld hlutu öll mjög svipað uppeldi og þau lifðu í sama umhverfi. Það sést líka á verkum þeirra og þau eru öll tiltörulega lík ef þú pælir í því. Endilega að hjálpa mér að botna þessa kenningu. Takk fyrir mig kæri lesandi.

Kveðja, Heineken - Heineken.

Deathmorning fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Á þessum tíma var fólk menningarlegra , þetta ríka fólk hafði mikinn tíma i að stunda þær listir sem þeim hafði áhuga á. Uppeldi , veit lítið um það á þessum tíma , en égveit að Beethveon fékk ekkert svipað uppeldi og Mozart. Beethoven laminn af föður sínum þegar hann var lítill. Hann var rifinn upp um miðjar nætur og skipaður að setjast við píanóstólinn , þar spilaði hann þanngað til hann sofnaði framm á píanóið sitt. Ég veit satt að segja ekkert um Mozart en mig grunar að hann hafi fingið svona tíbískt gæðauppeldi

Fyrra álit

Tannbursti fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Mozart var látinn á fiðluna 3 ára gamall og gerði
ekkert annað en að læra hjá föður sínum tónlist.
Það er raunar oftast sagt frá því eins og Mozart
hafi bara haft gaman af því en mig grunar að þetta
hafi oftar en ekki verið erfitt rétt eins og hjá
Beethoven.

sjá nánar um Mozart:
http://www.hugi.is/klassik/greinar.php?grein_i d=16325805

Fyrra álit

Prowler fyrir 20 árum, 6 mánuðum

þessi verk eru ekki mjög lík heldur ólík
meintirðu ekki ólík…

Fyrra álit

heineken69 fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Nei, ef þú hlustar þá sérðu mynstur. Bara hlusta!!!!

Fyrra álit

Prowler fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Ég hef oft hlustað og þetta er ekki næstum því eins þér finnst það kannski en ekki mér bara so sorry…vissirðu bach sé fyrirmyndin hans mozart…

Fyrra álit

kontri fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Það er sama mynstur í næstum öllum popplögum, það þýðir ekki endinlega að þau séu lík.

Mig langar að koma með örkennslu.

Hápunktur Barokkstefnunnar lýsir sér svona:

Mjög stærðfræðileg tónlist oft með flóknum línum sem flækjast saman (kontrapunktur). Allar raddir eru sjálfstæðar línur. Ekki hugsað í hljómum heldur línum. (ekki misskilja það þannig að tónlistin sé ekki hljómfræðilega rétt eða að Bach hafi ekki kunnað hljóma)

Klassíska stefnan

Aðal efniviður voru laglínur sem fólk gæti raulað. Andstæða Barokksins, einföld tónlist og minna af flóknum kontrapunktum. Þó var Mozart snillingur í kontrapunkti, samt er stefnan sem slík mun einfaldari en barokkið.

Rómantíska stefnan

Tilfinningar tónskáldsins skipta máli. Listamaður er að tjá eiginn tilfinningar með tónlistinni. Beethoven var sá sem ruddi brautina fyrir þessari stefnu. Tónlist hans var mun grófari og formið fór að útvíkkast. Tónmálið var orðið frjálsara, flakkað á milli tóntegunada meira en venja var og krómatík algengari.

Hárómantík

Richard Strauss, Mahler, Wagner og Puccini og fl.
Form er bara til að styðjast við. Tónmálið er á mörkunum að verða atónalt. Erfitt að greina verkin í tóntegundir. Tilfinningar eru allt sem skiptir máli.

20. öldin

allt er leyfilegt, 1000 mismunandi stefnur innan aldarinnar. Tóntegundir sjaldan notaðar. Tónskáld búa sér oftar en ekki til eigin tóntegundir til að vinna með.

Sem sagt…mjög ólíkt.

Fyrra álit

Deathmorning fyrir 20 árum, 6 mánuðum

já samt það er samt margt til með Bach sem er mjög grípandi og maður getur raulað í hasnum á sér og marg með Beethoven sem er það alls ekki , og svo öfugt . Samt er barrokk tónlist miklu flóknari. Svo að tjá tilfinningar sínar er maður ekki nokkurnveginn að því þegar maður semur svona tónverk , eins og í Bach , hann er kannski ekki að spila eithvern atburð en hann er að sjálfsögðu að tjá tilfinningar sínar. En takk fyrir greinargott og upplísngaríkt svar.

Fyrra álit

kontri fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Auðvitað þótt að aðaleinkenni klassísku stefnunar sé einfaldar laglínur, jafnvel þjóðlegar þýðir ekki að hinar stefnunar séu torf, óskiljanlegt bull. Þær eru auðvitað líka með laglínum.

Ef maður greinir verk Bachs kemur í ljós að hann hefur hugsað alveg rosalega stærðfræðilega. Tónmálið og reglurnar sem hann styðst við eru þess eðlis að ef hann fer eftir þeim verður útkoman góð. En auðvitað þarf líka innsæi sem hann hafði. Hann var líka vanur að impovisera mikið og það segir að hann hljóti að hafa sett eigin tilfinningar í tónlistina. Þannig var samt ekki litið á tónlist barokk tímans. Hún var ekki fyrir tónskáldið að miðla eigin tilfinningum en tilfinningum samt.

Það má ekki alltaf alhæfa…þetta eru megin einkenni tímabila tónlistarsögunnar.

takk, Kristján

Fyrra álit

Hadrianus fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Í gegnum söguna eru ávallt margir listamenn sem rísa upp á svipuðum tíma í sama landi, þetta er, held ég, vegna þess að eitthvert nýtt tímabil er að rísa og þjóðin er opnari fyrir þeirri tónlist og meira lagt upp úr henni.

Samanber:
Endurreisnartímabilið á ítalíu 1400-1500
Málarar frægir:
Michalengelo, Raphael, Giotto, Botticelli, Masacchio, Leonardo da Vinci.

Aldarmótin 1900-1950 frakkland
Málarar:
Monet, Picasso, George Braque,

Bandaríkin uppúr 1950
Tónlist
Elvis, Little Richard, Jerry lee lewis, Chuck Berry,

Allt spurning um ris menningar á hverjum stað, hvaða flóra var vinsæl, hvar fólk var opnast í garðlistarinnar, því á þeim stöðum áttu listamenn auðveldara með að dafna heldur en að hverfa í öldum tímans.
Kann því miður ekki nóg vel á tónlistar söguna til að geta nefnt tónlistarmenn þess tíma, er betur að mér í sögu málaralistar.

Fyrra álit

heineken69 fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Ég vill benda á að könnun mín, hver er Ítalskur er röng
Enginn þeirra er Ítalskur, ég gleymdi Verdi og enginn…..AFSAKIÐ MIG

Fyrra álit

kontri fyrir 20 árum, 6 mánuðum

Því miður ætla ég að vera leiðinlegur og segja ykkur að þið eruð alls ekkert inní því sem þið talið um. Fyrir það fyrsta er ekki hægt að segja að tónlistin sé lík, Jóhann Strauss samdi vínarvalsa en og var uppi á allt öðru tímabili en Bach eða Mozart og þó voru þeir líka hápunktar sitt hvorrar stefnunnar og Beethoven mótaði nýja stefnu. Auðvitað ef maður hlustar ekki mikið á klassík þá finnst manni allt eins því það eru sömu hljóðfæri og sama sound þess vegna. Tónmálið er þó allt annað. Wagner og Richard Strauss voru líka Þýskir en það er ekkert líkt með R. og J. Strauss. Mér finnst persónulega öll danstónlist vera eins…en það eru fordómar í mér. Eins eru það fordómar að segja að Bach og Beethoven séu voða svipaðir þegar það er heilt haf á milli tónverka þeirra.

Fordómar = að dæma áður en maður hefur kynnt sér málið almennilega.

Takk fyrir og afsakið gagnrýnina í mér.

Fyrra álit

Deathmorning fyrir 20 árum, 6 mánuðum

ég verð nú að vera sammála þér að þessi tónlist er allsekki lík. Nema þau eru stundum í sömu tóntegund. Ég er frekar níbyrjaðu að hlusta á klassík enda er ég ungur. (svona 4 mán) og hef ekki komist yfir neitt sérlaga marga höfunda en þeim sem ég hef heyrt eru allsekkert líkir , auðvitað á tónlist sér eithvað sameiginlegt en tilfinninginn við hlusta á Mozart og Beethoven er ekkert lík og hvað þá þaðan yfir í Bach.

Fyrra álit

L4m3r fyrir 20 árum, 5 mánuðum

heineken,

Já mörg góð tónskáld komu frá þýskumælandi ríkjum en Þú gleymir Bach og Wagner í upptalningu þinni.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 5 mánuðum

Samt voru Þjóðverjar ekki endilega algerlega drottnarar tónlistarinnar. Það eru alveg ótrúlegt hve mörgum frábærum tónskáldum og hljóðværaleikurum Rússland sendi frá sér á síðrómantíska tímabilinu, t.d. Modest Mussorgsky, P. I. Tschaikowsky og Rachmaninov.

Einnig var einn mesti tónsnillingur píanósins, Franz Liszt, ungverskur og dvaldi mest allan feril sinn í París. Sama gerði Chopin sem var pólskur.

Gullöld Þjóðverja var Klassíska og Snemma á Rómantíska tímabilinu með tilkomu allra þeirra snillinga sem hafa verið nefndir að ofan.

Fyrra álit

Klassík

Klassík

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Tónskáld og uprunar þeirra.

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi