Læðan mín gaut fyrir tveim mánuðum, sex gullfallega bröndótta kettlinga. Tveir voru gulbröndóttir hinir brún/grá bröndóttir. Nema hvað það eru allir farnir nema tveir og öðrum þeirra var skilað (þessi guli) vegna þess að “hann” var “HÚN”!!!
Gulbröndótt LÆÐA!!! Ég hef aldrei vitað um gulbröndótta læðu!
Mamma fór með þrjá í gæludýrabúð (læðan mín er hjá henni, kærastinn er með ofnæmi)og ég var að drepast úr samviskubiti. Gat ekki hætt að hugsa um litlu dúllurnar mínar í búri, alein og skjálfandi…
Hin kisan sem er eftir er uppáhaldið mitt. Hún er rosalega falleg, með stór forvitin augu og er MJÖG forvitin. Ég vissi strax þegar ég sá hana (þegar hún var viku gömul) hvað hún átti að heita. Eftir mér! Ég er forvitnasta manneskja sem ég veit um og hún er forvitnasta kisan sem ég veit um. Hún var sú fyrsta sem opnaði stóru augun og setti loppurnar á kassabrúnina til að sjá heiminn :o)