æi Ottó er geðveik dúlla :o)

Hjá hvaða dýralækni ertu með hann? Ég var hjá Helgu Finnsdóttur með mínar kisur…

En því miður ekki lengur því að Kubbur minn dó 12.október sl. Uppá dag ári eftir að systir hans Skvísa var drepin úti í garði hjá okkur (það var 12.október 2000).
Já svona er lífið stundum sárt ;o(
Ferlega spúkí að þau deyji á sama degi með árs millibili… en ég held að það hafi verið keyrt á Kubb, hann fannst úti í garði 2 húsum frá mínu *tár* Mikið er lífið búið að vera erfitt síðan hann dó skal ég segja ykkur. Ég get enn ekki skoðað myndir af honum án þess að gráta…..

Nú liggja þau systkynin saman fyrir austan, á landi sem tengdaforeldrar mínir eiga og það er gott að getað farið og vitjað þeirra.

Mig hefur dreymt Kubb nokkrum sinnum eftir að hann dó, hann var algjör “mömmu” strákur. Hann svaf ALLTAF til fóta hjá mér og vakti mig með hvísli á morgnana, hann kom meira að segja stundum með mér í sturtu :) Hann var að vísu fljótur út aftur þegar hann fattaði að vatnið var blautt :) Ég gæti skrifað heila bók um hann. Hann var yndislegasti köttur sem ég þekki og þekki ég þá nokkra. Blíður við börn og hann var svo kelinn að það var ekkert eðlilegt. Svo var hann svo mannelskur, hann gekk að öllum sem áttu leið framhjá húsinu okkar og heimtaði knús :) Svo elti hann mig nær alltaf útí búð en þorði ekki yfir stærri götuna þannig að hann beið alltaf þar eftir mér mjálmandi og svo þegar ég kom til baka þekkti hann mig úr mikilli fjarlægð þótt að ég kallaði ekki á hann og kom til mín á harðarhlaupum og þefaði af pokunum eins og smákrakki: vei, keyptirðu eitthvað handa mér í búðinni :)
Svo nær alltaf þegar við vorum að elda kvöldmat fór hann ekki út úr eldhúsinu :) Við hefðum getað misst eitthvað á gólfið sem hann gæti náð.. he..he.
Svo ef hann var úti að leika þegar við vorum að elda þá sáum við hann yfirleitt koma á harðarhlaupum að húsinu og svo sáum við sæta andlitið hans við gluggann og svo kom MJÁÁÁ… Það var eins og hann heyrði í pottunum lengst í burtu ;)
Æi fyrirgefiði, eins og ég sagði áðan get ég endalaust talað um kútinn minn og ég sakna hans endalaust mikið………

Ég á ótrúlega mikið af sætum myndum af honum og þeim báðum og ætla mér að senda inn myndir þegar ég er búin að skanna þær inn og læra á þær græjur.

Takk fyrir mig, kv. lakkris

Skvísa
f.25.ágúst 1998,
d.12.október 2000.

Kubbur
f.25.ágúst 1998,
d.12.október 2001.

Æ, rosa er hann sætur! Minnir mig á hann Pétur minn, hann var algjör krúsílíus…
var alltaf svo góður, svaf til fóta hjá mér og var algjör fyrirsæta, ef maður rétt sýndi honum myndavél var hann búinn að stilla sér up…

Algert krútt. Þetta minnir mig á þegar ég fór með minn kött Míó til dýralæknisins:-P

Ekki smá sætur hann Ottó:)