Hæ Hæ
Ég er 13 ára stelpa og hef átt 2 dýr, kött og hund.
Þegar ég var lítil var ég alltaf að tuða í foreldrum mínum að mig langaði svo að fá dýr en þegar ég hugsa um það hlítur það að hafa verið pirrandi að hafa alltaf barn á hælunum sem segir ekkert nema “ má ég fá dýr, plís gefðu mér dýr, ég vil DÝR”(þótt það sé svolítið ýkt).
En allavegana þegar ég varð eldri hætti ég að tuða um dýr og það kom bara nokkru sinnum fyrir að ég sagði að mig langaði í dýr, en svo fékk ég lítinn kettling (högna) gefins og við gáfum honum nafnið Þröstur.
En þó það sýnist auðvelt að eiga kött, sem það er, var það einhvern veginn of erfitt fyrir mig….ég meina það hlýtur að vera þar sem að ég gleymdi alltaf að moka úr kattasandinum og það kom rosa fýla (sem fyrir einhverja ástæðu ég fann ekki…bara mamma) og það endaði með því að Þröstur var svæfður og ég sá svo rosalega eftir því að hafa beðið um dýr því að ég var ástæðan fyrir því að Þröstur var svæfður þó að einhver hluti í því hlýtur að hafa verið að pabbi fékk rosalegt ofnæmi(sem reyndar var hægt að losna við með meðali)………
En samt er alltaf sagt að hefði ég hugsað betur um hann Þröst hefðu verið minni líkur á því að hann hefði farið til himna.
En í sambandi við hundinn minn…..þá segji ég frá því seinna!!!