Ég er reyndar mjög lítið inní fusion, en ég held að Miles Davis hafi verið frumkvöðullinn að þeirri stefnu (‘On The Corner’, ‘Bitches Brew’).
Hvað varðar ekta FUNK, þá máttu að vita að James Brown var aðal uppfinningamaðurinn þar, t.d. með “I Got You (I Feel Good)” og “Papa’s Got A Brand New Bag”, 1965. Síðan uppúr 1968 fór það að verða þróaðra og harðara hjá honum og varð að því sem við þekkjum sem funk í dag.
SLY & THE FAMILY STONE voru líka í framvarðasveitinni. Mæli með ‘There’s A Riot Goin’ On’ (1971) og ‘Fresh’ (1973).
Hljómsveitin THE METERS var líka ein af aðal funk-hljómsveitunum, og platan þeirra ‘Rejuvenation’ frá 1974 er snilld frá upphafi til enda, algjör klassík. Hefur ekkert með fusion að gera, heldur bara almennilegt funk & soul með smá dash af rokki.
Endilega kynntu þér líka allt P-Funk dæmið - aðallega FUNKADELIC, PARLIAMENT og BOOTSY COLLINS. Með þeim síðastnefnda mæli ég sérstaklega með ‘Stretchin’ Out In Bootsy’s Rubber Band’ (1976).
Svo er til fínn safndiskur sem heitir STONE COLD FUNK, og síðan eru náttúrulega alveg þúsund safndiskar og safndiskaseríur, ein góð er t.d. PULP FUSION (að mestu leiti jazzy funk). Harmless Records hafa verið að gera fína hluti í þessum efnum.
Svo ég vitni í Funkadelic: “FREE YOUR MIND AND YOUR ASS WILL FOLLOW!”<br><br>
<font color=“#000080”>The Soulman</font