Verð að tékka á þessari hljómsveit :)

Þetta lag heitir reyndar “Geitungarnir mínir”. Ég skrifaði grein um þessa hljómsveit á rokkáhugamálið, hérna er hún:


Þann fyrsta maí rölti ég og vinur minn um bæinn, ískaldir á puttunum og eyrunum og þræddum kosningaskrifstofurnar til að sníkja kakóbolla og Gajol pakka. Að lokum enduðum við hjá kosningaskrifstofunni hjá Frjálslynda flokkinum þar sem ungir herramenn spókuðu sig um í jakkafötum og einn var með hatt. Þetta voru ekki frambjóðendur, heldur meðlimir í hljómsveitinni Ég sem voru að spila fyrir nokkrar hræður sem hímdu þar fyrir utan.

Ég ákvað að bíða aðeins lengur áður en ég færi heim til að hlusta á þessa náunga(enda er ég í hljómsveit sem spila alltaf uppáklæddir með hatta á tónleikum) og viti menn; þeir fóru fram úr mínum björtustu vonum.
Ég veit hvernig það er að spila úti á götu, það er ískalt og napurt og hljóðið og spilamennskan líður fyrir það. Þess vegna kom það mér á hversu pottþéttir þeir voru á öllum lögunum í þessum vægast sagt ískulda, það mátti varla heyra feilnótu. Nú, lögin sem þeir spiluðu voru kraftmikið íslenskt rokk, þeir voru með kreatívar og skemmtilegar lagasmíðar. Það eina sem mér fannst vera að var hljóðneminn sem söngvarinn söng í, hann datt alltaf út um leið og hann byrjaði að syngja, en mér var sama, heldur beið og norpaði áfram úti í kuldanum til að hlusta á meira. Þessi hljómsveit heitir Ég og hefur gefið út disk sem ber heitið Skemmtileg lög(sem að þeirra sögn enginn hefur keypt þó það sé ósatt). Ég keypti þennan disk sem gefinn er út af Íslenskum Járnbrautum í Japis nokkrum dögum seinna eftir að ég heyrði í þeim. Diskurinn var ágætur við fyrstu hlustun, en síðan verður hann betri og betri og betri. Öfugt við marga diska sem ég hef hlustað á eru engir veikir blettir á henni, heldur helst flæðið alveg frá upphafi og enda og maður hlakkar alltaf til næsta lags þegar eitt er búið. Þó eru gæðin á upptökunum á köflum nokkuð snubbótt og mættu vera meiri. Einnig sleppir gítarleikarinn sér allnokkuð fram af sér beislinu í byrjun lagsins “Leyndarmál”. En það er ábyggilega bara partur af einhverjum listrænum gjörningi sem var framinn í undarlegum ham.

Það er einnig greinilegt að “Ég” eru fótboltabullur miklar eins og sést á framhliðinni á plötunni, aftan á henni, nöfnunum á lögunum og textunum.

Svo ég víkji nú að textunum. Hérna kemur brot:

“Ég sem betri lög þegar ég er
berfættur …??????????????…(hann syngur stundum svolítið óskýrt)
Ég sem betri lög þegar ég er…þegar ég er berrassaður…

Í Minnea….Í Minneapolis!”

Hljómsveitin er ábyrgðarlaus þegar kemur að textasmíðum, en þau eru þó skemmtileg og bæta lögin til muna. Sérstaklega í síðasta laginu á plötunni, Dvergalaginu:

“Er ekki frábært…að fá að ráða
Er ekki betra að hafa teningana
er það ekki fyndið að vera svona
lítill og krúttlegur
klósett í barnastærð
skó númer 4…”

Núna áðan var ég einnig niðri á Ingólfstorgi til þess að hlusta á þá. Þeir hljómuðu mjög skemmtilega rétt eins og í fyrra skiptið. Verst að ég kemst ekki á tónleikana á Grandrokk sem þeir halda annað kvöld.

Hljómsveitin er skipuð:

Róberti Erni Hjálmtýssyni, sem syngur og leikur á dvergakór, bassa, gítar, orgel, trommur og dvergabanjó

Steindóri Inga Snorrasyni sem leikur á gítar

Baldri Sívertsen Bjarnasyni sem leikur á gítar og víbrafón

Arnari Inga Hreiðarsyni sem leikur á bassa

og Sigurði Breiðfjörð Jónssyni sem leikur á trommur.

Hljómsveitin Ég og diskurinn Skemmtileg lög er með því betra og skemmtilega sem ég hef heyrt í langan tíma. Ég mæli eindregið með plötunni sem fæst að minnsta kosti í Japis, veit ekki með aðrar plötubúðir.

Hljómsveitin fær ****1/2 stjörnur fyrir sviðsframkomu og spilamennsku live, og diskurinn fær ***** stjörnur. Einstaklega góð og skemmtileg hljómsveit og undarlegt að þeir skyldu ekki vera þekktari en þeir eru.

Ég man eftir deginum sem ég kynntist fjöllistamanninum róberti.. sem er söngvar og aðalsprautan í hljómsveitinni ég.. fyrsta daginn í menntaskólanum þá tók ég eftir einum dreng sem allt virtist snúast um.. það var kröftugur strákur með bítlahár.. ég hafði reyndar séð hann áður spila handbolta og fótbolta, og var hann mjög góður í báðum greinunum.. ég átti eftir að vera í bekk með þessum gaur, sem hét róbert.. skrifaði nafnið sitt þó alltaf með öfugu Ri.. Við urðum strax fínir vinir.. bjuggum rétt hjá hvor öðrum og töluðum um að vera samferða í skólan.. en róbert hann átti í erfiðleikum með að vakna þannig að við urðum aldrei samferða í skólan.. okkar helsta umræðuefni í skólanum var tónlist.. en róbert vissi meira um bítlana, led zeppelin og aðra gullaldartónlist heldur en flestir á hans aldri.. Einnig vissi hann svakalega mikið um fótbolta.. þetta var sem að tengdi okkur.. sérstaklega hafði ég gaman af að heyra sögurnar sem hann kunni um róling stones, en hann las sögu billy wyman í stærðfræðitímum.. En því miður þá féll róbert á mætingu.. og leiðir okkar tóku að skiljast.. en samt héldum við sambandi.. En stuttu áður þá hafði róbert fengið bassan sem hann byrjaði að spila á.. hann æfði sig með því að spila eftir gullaldartónlistinni sem hann hlustaði á í gríð og erg.. Ég kynnti hann fyrir tónlistamönnum sem voru félagar mínir, þeir voru þá í hljómsveit sem heitir moondogs.. kjarninn varð síðan að hljómsveitinni leaves..

Vorið eftir þá hringdi robbi í mig og sagðist vera kominn hljómsveit með æfingarhúsnæði og allt.. hann bauð mér í partý í húsnæði Glóeyjar í ármúla.. Þar var hann byrjaður að spila ásamt bladri sívertsen sem spilar með honum í hljómsveitinni ég.. á trommur spilaði baldur jack.. þeir spiluðu instrumental blús og gamaldagsrokk.. þar sem baldur sívertsen fór hamförum á gítarnum.. þetta varð hið skemmtilegasta partý boðið var upp á kald slátur sem var hinn besta meðlæti með bjórnum.. fer alveg ótrúlega vel saman..

Þríeigið robbi og baldrarnir sívertsen og jack.. mynduðu síðar hljómsveitina kókóhunda.. Þar fór Róbert fyrir þeim og þanndi raddböndinn.. hann sagðist vera ekkert sérstakur söngvari en þó betri en Dr. Gunni.. En hans aðall voru textarnir, sem helst má skilgreina sem breiðholtshúmor.. enda var róbert í breiðholtskóla með sveppa á poptíví, eið smára, ragnari óskarsyni handboltakappa, ólafi erni stafrænum hákoni og fleirrum.. En þetta er afar sérstakur húmor sem þeir félagar úr neðra breiðholti hafa þróað með sér.. Það er forvitnilegt að bera t.d saman heiti laga og innihald texta á milli stafræns håkonar og hljómsveitarinnar Ég..

Svo týndist róbert eiginlega úr mínu lífi.. hitti hann þó stundum á djamminu.. það var ekki fyrr en ég það var bankað á rúðuna á bíllnum mínum á laugarveginum sumarið 2002 að ég hitti róbert aftur.. þá var hann í sjöunda himni var eins og að hefði unnið heimsmeistartitilinn í snóker.. Undir höndunum hafði hann skrifaðan geisladisk og hann sagði að hann hefði verið að skrifa undir útgáfusamning.. Hann sagðist hafa spilað á öll hljóðfærinn sjálfur.. Hann sagði að ég yrði að eiga þetta eintak og ég ætti að hringja í hann daginn eftir og að fá titlan á lögunum..

Daginn eftir hringdi ég í robba með penna og blað til að rita titlana.. svo byrjaði romsan.. á eftir hlusta ég á diskinn og var ég hrifinn af disknum.. þetta var tónlist eins og robbi vilti hafa hana.. þetta var einlægur diskur sem sýnti nákvæmlega hver hann var.. eftir áramótin síðustu fór ég svo á tónleika með hljómsveitinni ég á grand rock.. Robbi var kominn með hörku hljóðfæraleikara með sér.. steinþór og baldur sem spiluðu með honum í kókóhundunum vor þarna enn ásamt afburðar trommuleikara og flynkum bassaleikara..

Ég hlakka til að að heyra meira í róberti og félögum í hljómsveitinn Ég.. ég á von á að næsta plata heiti fagnaðarerindið.. eða hvað?

þetta er fltt grein og ég er alveg viss um að þessi hljómsvei á ettir að gera eikkerja góða hluti.og þetta lag…býflugurnar mínar..hehe..það er gegt fyndið..!!! finnst mér!!
en…flott marr!!!