Doberman var ræktaður af þýskum skattheimtumanni sem hét Doberman. Hann vantaði stóran varðhund til að fylgja sér á ferðum sínum svo hann yrði ekki rændur en með snöggan feld svo hann þyrfti ekki burstun. Hann hafði yfirráð yfir hundabyrgi bæjarins þar sem hann bjó og gat því blandað saman að vild. Það er sagt frá þessu í stóru hundabókinni.

Það eru líka til tvær hundategundir sem urðu til þegar verið var að rækta þýska pointerinn. Þær heita stóri og litli Munsterlander og urðu til vegna þess að pointer hvolpar sem höfðu ekki rétt útlit voru gefnir bændum í staðinn fyrir að lóga þeim. Bændurnir fóru þá að rækta þá sjálfir.

Það var líka búið að rækta langhunda svo langa að bakið á þeim datt í sundur en þá styttu þeir þá aftur. Bolabítar voru ræktaðir með svo krumpað trýni að þeir eiga oft í öndunarerfiðleikum auk þess sem þeir eru með svo stóra kjálka að það er undantekning ef tíkurnar geta gotið eðlilega. Það þarf yfirleitt að taka hvolpana með keisaraskurði. Það er ótrúlegt hvað mannfólkinu dettur í hug að gera þegar það fær að leika guð.