Ég hef þekkt 3. 1 var mjög ljúfur og góður, annar þeirra beit mig og ég þurfti að fá sprautu og fara á pensilín og vesen og sá þriðji ætlaði að éta hundinn minn, ég þurfti að kippa litlu minn upp og taka hana í fangið og það var ótrúlegt að ég náði að standa meðan hann hamaðist á mér urrandi og glefsandi. Eigandinn hafði verið að kjafta við vinkonu sína þegar hundurinn sá okkur og reif sig lausan frá henni. Eiganda greyið var náttúrulega mjög miður sín, en hún var greinilega með hund sem hún réði ekkert við, hún ætlaði aldrei að ná honum af mér. Í dag ef við mætumst með hundana þá fer konan alltaf yfir götuna til að passa að hundurinn hennar ráðist ekki að okkur. Þannig að mín reynsla er ekki góð og ÉG myndi ekki 100% treysta þeim strax.
Ég veit af hverju annar hundurinn var svona klikkaður og það var útaf strák sem eigandinn átti sem fór mjög illa með hann og hund greyið var mjög taugaveiklað. En ég tel uppeldið skipta miklu máli, ræður maður við ákveðna tegund eða ekki?