Ég valdi mér labrador vegna þess að þeir eru geðgóðir, blíðir, skemmtilegir og fallegir hundar sem eru Auðveldir í þjálfun.

Shih Tzu valdi ég mér vegna þess að þeir eru mjög blíðir, góðir við fólk og önnur gæludýr (minn leikur ér alltaf við kanínuna mína), fallegir og miklir persónuleikar. feldhirðan er reyndar nokkuð erfið en mér finnst bara gaman að greiða og baða.

Er samála þér með setterinn á einn slíkan sem er reyndar orðin rúmlega 11 ára og með svona 30% orku frá því ca: fyrstu 7-9 árin en samt í dag með aðeins 30% er hann svipaður að krafti og 4 ára labrador en svona fyrstu 5 árin voru bara eitt stórt hlaup og allgert sjokk fyrir okkur sem vorum að fá okkur heimilis og veiðigræju en það er fyrst núna sem hún er orðin góður heimilishundur. Hefðum ekki fengið okkur þessa tegun á sínum tíma ef við hefðum vitað um alla útrásina sem hún þurfti en ´´eg vil meina að við tókum á okkur ábyrgð á sínum tíma og hún fær að lifa þangað til hennar tími kemur og hingað til hefur hún lifað góðu lífi og fjölskildan hefur stundað meiri útiveru en annars (mikið hjólað. Annars keyptum við okkur 2 Am.cocker spaniel (tíkur) og það er svolítið annað þeir sætta sig við það sem þeir fá ef illa stendur á í einhverja daga, og þeir eru mjög meðfærilegir. Þurfti reyndar að eiga við mína koplexa um að karlmaður eigi að eiga stóran hund og allt það en ef ég ætti kanski 2 stóra hunda þá væri það mikklu meiri vinna og ég þyrfti kerru til að fara í ferðalög innanlands. Þér þikir nefnilega jafn vænt um hundin þinn hvort sem hann er lítill eða stór og þarna hefurðu það.

Labrador hefur alltaf verið í uppáhaldi hjá mér,því ég átti labrador(svartann) þegar ég var lítil.Ef ég hefði tíma fyrir stórann hund þá myndi ég fá mér labrador því hann er skemmtilegur,ljúfur og barngóður.
Við erum með Yorkshire terrier núna tengdó átti hana en er flutt út svo við erum með hana,það fer ekkert fyrir henni hún er roslega barngóð þó hún sé ekkert fyrir börn en ef lítil börn ná í hana þá gerir hún ekkert bara horfir á man biðjandi augu um hjálp ;)
Tengdó á líka pappilion(fiðrilda hunda)þeir eru rosalega skemmtilegir,fjörugir hundar,ekkert hrifnir af börnum þeir hafa aldrei bitið bara glefsað til að “reyna” hræða börnin í burtu frá sér.
Þessi pappilion tegund er mjög góð í agility(hundafimi)og það er líka hægt að þjálfa þá sem leitarhunda,spor.

Þið sem eruð að spá í að fá ykkur hund, endilega hugsið ykkur mjög vel um það,eruð þið tilbúin að vera með hund næstu c.a 10 árin?
Þetta er bara eins og börnin okkar,þurfa mikla athygli,umhyggju og ást.

Ég átti einu sinni Irish setter,ofurfalleg,en ansi vitlaus.
Núna á ég tvo schafer og er afar ánægð.
Ekkert mál að kenna þeim,ótrúlega gáfaðir og meiriháttar félagar,mikið úthald og kraftur,fara ekki fram á mikið annað en félagsskapinn.
Gullmolar.
Aðrar tegundir munu aldrei koma til greina hjá mér annað en schafe