Ég er alveg fullkomlega sammála þér!! Það er alveg ömurlegt að horfa upp á það þegar fólk nennir ekki að fara út með hundinn eða finst það vera eitthvað vesen. Þetta á að vera alveg jafn sjálfsagt og að borða eða anda súrefni, minstakosti einn til tveir göngutúrar á dag!

Alveg sammála,t.d ein kona sem ég þekki á smá hund hann fer ekki ígöngutúr nema kanski 3-4 í viku!Minn hndur fer á hverjum degi í göngutúr 1-2 á dag.

Mér finnst nú bara að fólk geti ekki dæmt hvað hundar aðra þurfi og þurfi ekki, hundurinn minn meikar ekki gönguferðir, sérstaklega ekki einu sinni á dag.

Hún fer út í garð og gerir það sem hún vill þar og hleypur strax inn, hún vill ekki vera úti.

Það er mjög mismunandi hversu mikla hreyfingu hundar þurfa.
Sumir hundar þrufa mikla hreyfingu, aðrir meðal og aðrir litla svo mér finnst þetta vera of mikil alhæfing.
Eins og til dæmis verður maður að passa að ofreyna ekki bulldoghunda vegna öndunarerfiðleika.
Minn hundur elskar að fara út að labba og ef maður kallar á hana: út að labba hleypur hún niður tröppurnar og leggst á teppið alveg grafkyrr og bíður eftir að maður setji ólina á hana.
Ef henni finnst göngutúranri of stuttir vælir hún þegar við komum aftur heim.
Hún er ánægð þegar hún hefur hlaupið svo mikið úti að hún er alveg útkeyrð.

Vitanlega þarf að hreyfa hundana sína vel, en það má líka gera það á annan hátt en bara með gönguferðum, td. bara með því að leika við þá í garðinum, lofa þeim að hoppa og skoppa, og þeir fá alveg eins góða hreyfingu út úr því og út úr gönguferð.

Annað sem mig langar að benda fólki á, að fara ekki alltaf sömu leiðina þegar það fer út að labba með hundana sína, þó það sé ekki nema að labba öfugan hring en vanalega þá brýtur það aðeins upp á gönguferðina og gerir hana meira spennandi.


Annars held ég að það fari mikið eftir því við hvað hundurinn er alinn upp við hvað hann er kröfuharður á gönguferðir.

Mér þætti td. algerlega óásættanlegt ef að hundurinn minn færi að éta húsið ef ég gæti ekki hleypt honum út um leið og ég er komin framúr á morgnana, enda get ég það oft ekki, er með nokkur stykki börn sem ganga fyrir hundinum.

Ég fer út með hundinn minn, en því miður hef ég engan tíma til að labba með honum 5 km á dag á hverjum degi, mér einfaldlega endist ekki dagsljós til þess, en ég vil þó ekki kalla mig slæman hundaeiganda þrátt fyrir það.
Hundar eru bara misjafnir og þurfa mismikla hreyfingu, svo er þetta líka bara mikið til vani hjá þeim :)

Fín grein að mestu hjá þér annars labgirl :)

PS: Eigendur hvolpa og unghunda verða að passa sig á því að ALLS ekki ofreyna hundana meðan þeir eru ungir, það getur ma. leitt til mjaðmaloss og sjúkdóma í liðum.
Vanalega er talað um að hundar megi fara að hreyfa sig fyrir alvöru á bilinu 12-18 mánaða, þangað til eru 20 mín hæfilegur tími, má vera þá frekar oftar stuttar gönguferðir eftir því sem hann eldist.
En ekki hreyfa þá of mikið meðan þeir eru enn að taka út vöxtinn.

Mér finnst reyndar ekkert sjálfsagt að hafa ketti að inniköttum frekar en að halda hundum inni öllum stundum. Bæði dýrin (eins og öll dýr) hafa ánægju af útiveru!

En annars þá á amma mín pomma og hún fer ekki með hann út að labba á hverjum degi yfir veturinn, honum verður svo kalt á loppanum af frostinu í jörðinni að hann tipplar á tám eða reynir að labba bara á þrem fótum eða eitthvað.

Jú, ég er þó sammála þér að allir ættu að reyna að sinna þörfum hundanna sinna (jafnt sem katta)og fara með hundana út eftir þeirra þörfum, alltaf einu sinni eða oftar á dag, fyrir utan kannski svona tilfelli eins og hjá ömmu minni híhí.