Einu sinni voru 30 karlmenn og ein kona föst á eyðieyju. Eins og oft gerist sinnti konan öllum þörfum karlmanna og einnig hvað varðar kynlífið.
Svo leiðinlega vildi til að konan dó. Karlmennirnir héldu fund viku eftir lát hennar og ákvaðu að láta þetta ekki trufla daglegt líf og láta allt hafa sinn vanagang.
2 vikum eftir lát hennar var annar fundur haldinn og þótt margir væru orðnir ósáttir og efins var samt ákveðið að láta allt ganga eins og venjulega.
En þegar þriðja vikan kom var samþykkt einróma að það væri kominn tími til að jarða kellinguna