Einu sinni var kúreki sem vann á bóndabýli. Hann vann á sláttutraktor, og var ástæðan sú að hann var að safna sér fyrir nýjum kúrekastígvélum. Og hann vann og hann vann og loks þegar hann fékk útborgað dreif hann sig í bæinn og fór í kúrekabúðina. Þar keypti hann langflottustu og dýrustu stígvélin, með borðum og fánum og allir öfunduðu hann. Hann labbaði um bæinn, á nýju skónum, en svo sá hann skilti frá hóruhúsi bæjarins “Borgið 5000 krónur, fullnægjið konu sem við höfum og þið fáið 50000 krónur í verðlaun”. Kúrekinn, þekktur fyrir fimi í bólin´, ákveður að slá til. Hann labbar á hóruhúsið, leggur peninginn á borðið og segir“ áskorunin, takk” Konan vísar honum í herbergi 4 og hann opnar. Inni sér hann örugglega ljótustu, krumpuðustu og viðurstyggilegustu konu veraldar, situr í stól, er að lesa séð og heyrt og reykir ógeðslegan vindil, og horfir á hann með fyrirlitningarsvip. Hann hugsar með sér“ oh well, ég er búinn að borga” og hann byrjar að hjakkast á henni. Kerlingin bærir ekki á sér, heldur bara áfram að lesa. Svo hann ákveður að nota höndina, dáldið erfitt því hún er þurrari en sahara, en kerlingin er ekkert að fatta neitt. Svo hann notar báðar hendurnar, en ekkert kemur fyrir. Svo hann verður dálítið fúll, og ákveður að nota löppina með stígvélið á til að láta kellinguna “koma”. hann byrjar en viti menn, hann týnir stígvélinu inni í kerlingunni. Hann elskar þessi stígvéli svo hann kafar til að reyna ná því en svo hefur hann kafað svo langt að hann er kominn inní greyji kellinguna. Dálítið dimmt byrjar hann að þreifa sig áfram sér hann allt í einu annan kúreka. Segir við hann “hei hefuru séð kúrekastígvélið mitt?” “Nei en hefur þú séð traktorinn minn?”