Hafið þið heyrt um vörubílstjórann sem var yfirkeyrður af þreytu.
Eða dýralækninn sem fór í hundana.
Eða rafvirkjann sem var alltaf í stuði.
Eða trésmiðinn sem rak við.
Eða um kranastjórann sem var alltaf hífaður.
Eða um hnefaleikamanninn sem sló í gegn.
Eða knapann sem var ekki af baki dottinn.
Eða um hörpuleikarann sem vildi slá á léttari strengi.
Eða dansarann sem kunni ekki fótum sínum forráð.
Eða um lyftusrákinn sem sagðist vera ungur maður á uppleið.

Hei, ég sagði aldrei að þessir brandarar væru góðir.