Jónas útskrifaðist sem læknir og fór að vinna sem heimilislæknir í smábæ útá landi. Gamli læknirinn sem var þar, bauð honum að koma með sér í vitjanir svo hann gæti lært inná bæinn og hitt bæjarbúa.

Í fyrsta húsinu sem þeir komu til var kona sem sagði „Mér er alltaf svo flökurt og illt í maganum.“ Gamli læknirinn sagði „Ja, þú hefur líklega borðað of mikið af ferskum ávöxtum. Minnkaðu dálítið ávaxtaátið og ég lofa þér að þetta lagast.“

Þegar þeir fóru aftur úr sagði Jónas „Þú skoðaðir konuna ekkert. Hvernig gastu greint þetta svona fljótt?“

„Ég þurfti ekki að skoða hana“ sagði gamli læknirinn. “Tókstu eftir að ég missti hlustunarpípuna mína? Þegar ég beygði mig til að taka hana upp, þá sé ég hýðið af sjö eða átta banönum í ruslafötunni hennar. Það var lílegasta skýringin á magatrufluninni.“

„Vá!“ sagði Jónas. „Þetta var sniðugt. Ég held ég prófi þetta í næstu heimsókn.“

Þeir komu að næsta húsi og töluðu þar í nokkrar mínútur við eldri konu. Hún kvartaði undan því að hún hefði ekki sömu orku og áður. „Ég er eitthvað svo þreitt alla daga núna,“ sagði hún.

„Þú hefur ofreynt þig í störfum fyrir kirkjuna,“ sagði Jónas. „Þú ættir kannski að draga eitthvað úr sjálfboðaliðsstörfunum og athuga hvort það hjálpar ekki.“

Þegar þeir fóru út aftur sagði gamli læknirinn „Þessi sjúkdómsgreining er að öllum líkindum rétt, en hvernig komst þú að þessari niðurstöðu?“

„Eins og þú áðan, þá missti ég hlustunarpípuna mína. Þegar ég beygði mig til að taka hana upp, þá sá ég prestinn undir rúminu.“

<br><br><b>******************************************************************************************

I do what I do, I am who I am, if you don´t like it……PISS OFF
-psycho 2001</b>

líttu á heima síðuna mína <a href="http://kasmir.hugi.is/psycho“ target=”_blank“>hér</a>
skrifaðu mér <u><b>HATE MAIL</u></b> <a href=”http://pub.alxnet.com/guestbook?id=2197398“ target=”_blank">hérna</a