Hjartaskurðlæknir andaðist og þegar hann var jarðaður var útbúinn stór
hjartalaga krans fyrir framan kistuna til minningar um afrek hans í
hjartaskurðlækningum. Þegar presturinn hafði lokið við að jarðsyngja
lækninn
var kransinn opnaður og kistunni rennt virðulega í gegn um hann. Þá fór
einn
syrgjenda að hlæja. Maðurinn við hlið hans spurði: Hversvega ertu að hlæja?
Ég var a hugsa um mína jarðarför.
Hvað er svona fyndið við það?
Ég er kvensjúkdómalæknir.
Do not try to bend the spoon. That is impossible. Instead, only try to realize the truth ….