Og svo var það ljóskan sem fékk þennan gífurlega áhuga á dorgveiði.
Hún varð sér út um allan búnað til þess arna, veiðigræjur, borsveif, stól og hvað ekki.
Nú, svo var að skella sér í veiði. Hún kom sér fyrir úti á ísnum, settist á stólinn og fór að bora.
Þá gall við rödd sem sagði: “Hér er enginn fiskur.”
Henni varð bylt við og leit í kringum sig en sá engan. Hún færði sig um set.
Á nýjum stað kom hún sér fyrir settist á stólinn og fór að bora. Og aftur gall við röddin: “ Hér er enginn fiskur.”
Aftur tók hún saman græjurnar og færði sig um set.
Og sem hún byrjar aftur að bora gellur við röddin: “Hér er enginn
fiskur.” Hún lítur í kringum sig, upp í loftið og allt í kring en sér engan. Hún spyr með titrandi röddu. “Er…, er þetta Guð?”
“NEI! Þetta er umsjónamaður skautahallarinnar og hér er engan fisk að hafa…”