Einu sinni var írskur sendibílstjóri að sendast í Skotlandi fyrir írskan bakara þar í landi og er hann keyrði eftir veginum og sá skoska vegfarendur þá reyndi hann alltaf að keyra yfir þá og í flestum tilfellum tókst það. Eitt sinnið þá sá hann prest labba eftir veginum og ætlaði hann að keyra yfir hann en þá sá hann að sér og ætlaði að bjóða prestinum far og vera einu sinni góður. Presturinn tók því vel og settist við hlið bílstjórans og honum til mikillar gleði var presturinn einnig írskur og töluðu þeir lengi saman, alveg þangað til að bílstjórinn sá Skota labba meðfram veginum og hann sveigði yfir í átt að Skotanum og mundi þá allt í einu að hann var með prest í bílnum og er hann var kominn alveg að Skotanum sveigða hann frá til að forðast árekstri en sér til mikillar furðu heyrði hann dynk þegar hann ók framhjá Skotanum, og þá leit hann undrandi á prestinn sem sagði: “Ég náði honum með hurðinni.”