Ahh.. þið hafið örugglega heyrt þennan áður. En það sakar ekkert að senda hann inn…

Bóndi einn var að vinna á túninu, veðrið var gott og mikil sól svo bóndinn ákveður að vinna nakinn. Eftir smástund fattar bóndinn að “litli vinurinn” hans er orðinn sólbrenndur. Svo að hann fer inní bóndabæinn og setur súrmjólk í skál og setur “litla vininn” í skálina. Á sama andartaki labbar ljóskan inn og segir ,, Gvuð ég hef séð hvernig þeir tæmast en ég hef aldrei séð þá hlaðna "

Ekkert það góður brandari en hann kom mér til að hlægja.