Kæri sonur,

Ég skrifa þetta bréf hægt af því að ég veit að þú getur ekki lesið mjög hratt.
Við búum ekki lengur þar sem að við bjuggum þegar þú fórst að heiman.
Pabbi þinn las í blöðunum að flest slys gerast innan við 20 mílur frá heimilunum, þannig að við fluttum.
Ég get ekki sent þér heimilisfangið af því að fjölskyldan sem bjó hérna á undan okkur tók
húsnúmerið þegar þau fluttu til þess að þau þyrftu ekki að breyta heimilisfanginu sínu.
Veðrið er ekki slæmt hérna. Það rigndi bara tvisvar í síðustu viku;
í fyrsta skipti í þrjá daga og í seinna skiptið í fjóra daga.
Varðandi jakkann sem þú vildir að ég sendi þér, þá sagði Stjáni
frændi þinn að hann væri of þungur til að senda í pósti með tölunum,
þannig að við klipptum þær af og stungum þeim í vasana.
Jón læsti lyklunum sínum inni í bílnum í gær. Við erum öll mjög áhyggjufull
vegna þess að það tók tvo tíma að ná okkur pabba þínum út.
Systir þín eignaðist barn í morgun; en ég hef ekki enn komist að því hvers kyns það er þannig að ég veit ekki hvort það er frænka eða frændi.
Barnið lítur alveg eins út og bróðir þinn…

Annars er ekki mikið meira í fréttum. Það hefur ekkert mikið gerst.

Ástarkveðjur,
mamma.

P.S. Ég ætlaði að senda þér peninga en ég var búin að loka umslaginu…
Forgetting Kurt Cobain is a crime!!!!!