Einu sinni voru prestur og nunna að labba í eyðimörk. Þau voru á kameldýri. Allt í einu gaf kameldýrið upp öndina. Vatnsbirgðirnar voru búnar og þau vissu bæði að lítið væri eftir hjá þeim. Þá spurði presturinn voða laumulega “Hérna… veistu, ég hef aldrei séð… beran kvenmann, væri nokkur möguleiki að þú… þú vildir veita mér þá hinstu ósk að sjá þig… nakta?” Nunnan jánkaði því og byrjaði að klæða sig úr. Presturinn varð þá svo æstur að hann reif sig úr fötunum. Ekki má gleyma að þau höfðu bæði lifað skírlífi alla sína ævi. Tók þá nunnan andköf og sagði “Hvaða tól hangir þarna framan á þér?” Presturinn svarar æstur, “Ef ég sting þessu inn í þig kviknar líf”. Nunnan var þá fljót að svara “stingdu þessu þá frekar inn í kameldýrið”.