Ljóskan, rauðkan og brúnkan voru allar að fara að sækja um sama starfið. Fyrst fór rauðkan inn til forstjórans og fyllti út umsóknareyðublað. Hún var snögg að því og forstjórinn sagði hana eiga mikla möguleika á að fá starfið. ,,Ein ein spurning“ sagði forstjórinn. ,,Hvað eru mörg D í Indiana Jones.” ,,Það er eitt,“ sagði Rauðkan. ,,Frábært, frábært!” sagði forstjórinn og rauðkan labbaði út. Næst var brúnkan. Hún var eldsnöggg að fylla út umsóknareyðublaðið og forstjórinn sagði hana eiga mjög mikla möguleika eiginlega bara pottþétt að hún fengi starfið. Svo spurði hann hana sömu spurningu og rauðkuna og hún svaraði að það væri eitt D í Indiana Jones. Næst inn var ljóskan. Hún var frekar lengi að fylla út umsóknareyðublaðið. Forstjórinn sagði hana ekki eiga mikla möguleika en það væri alltaf einhver von. Áður en hún ætla að labba út spurði hann hana sömu spurningu og rauðkuna og brúnkuna. Ljóskan hugsaði sig um í langan tíma og sagði svo: ,, hundrað fjörutíu og tvö“. ,,Hvernig í ósköpunum féstu það út?” spurði forstjórinn hissa. ,, Jú svona:
Didiriddi dididiiii didiriddi dididiiidiiidiii didiriddi didiiiii…
The waves come crashing as I sail across the waters,
And I hope against hope that the cold steel hull will carry me to salvation.