Hjón ein héldu til veiða í norðurhluta Minnesota. Eiginmanninum þótti
best að fara út á vatn til veiða í birtingu, en eiginkonan kunni best
við sig heima í tjaldi að lesa. Morgun einn kemur maðurinn til baka
eftir nokkurra klukkutíma veiði á vatninu og ákveður að leggja sig.
Konunni dettur þá í hug að fara á bátnum út á vatn, þótt hún væri óvön
bátnum. Hún setur utanborðsmótorinn í gang, siglir út á vatn nokkurn
spöl, leggst við stjóra og fer að lesa. Að nokkurri stund liðinni
birtist veiðivörðurinn á báti sínum, leggur við bát konunnar og segir:
Góðan daginn frú, hvað ert þú að gera hér? -Lesa bók ( eins og það sé
ekki augljóst - hugsar hún) Þú ert hér á bannsvæði, hér má ekki
veiða,
segir vörðurinn Ég er ekki að veiða, ég er bara að lesa, svarar konan
Já, en þú ert með allan búnað til veiða, mótmælir veiðivörðurinn, ég
verð fara með þig í land og skrifa þig upp. Ef þú gerir það, svarar
konar, verð ég að kæra þig fyrir kynferðislega áreitni. En ég hef
ekki
einu sinni snert þig, segir vörðurinn afsakandi. Það er alveg satt, en
þú
hefur allan búnað til þess!

Boðskapur: Deildu aldrei við konu sem les. Það mjög sennilegt að hún
geti líka hugsað!