Endur fyrir löngu var maður sem var með 50 cm. langan böll. Hann fór til nornar inni í skóginum og spurði hana hvort að hún gæti ekki minkað það aðeins vegna þess að hann getur aldrei fengið að ríða, þegar félaginn fer að rísa steinlíður yfir hann.
Nornin segir honum að fara lengra inn í skóg þangað til hann kemur að tjörn, þar er froskur, þegar hann finnur froskinn á hann að biðja hann um að giftast sér, ef froskurinn segir nei minkar tippið um 10 cm.
Hann fer lengra inn í skóginn og finnur froskinn og spyr, “viltu giftast mér?”
Foskurinn svarar “nei,” og það er eins og við manninn mælt, 10 cm. hverfa eins og skot.
Gaurinn hugsar með sér, “vá, þetta var einfalt, en það er enn of stórt.”
Þannig að hann fer aftur til frosksins og spyr hann, “froskur, viltu giftast mér?”
Sem að froskurinn svarar, “nei, ég vil ekki giftast þér.”
Tippið minkar nú snarlega um aðra 10 cm. En það er enn 30 cm. og honum finnst það enn þá örlítið of stórt, hann hugsar með sér að 20 cm. veri fullkomið. Þannig að hann fer til frosksins einu sinni enn og spyr, “froskur, viltu giftast mér?”
Sem að froskurinn svarar, “hvað á ég að segja þér það oft, NEI, NEI, NEI!!!”