Einn sólríkan dag var Súperman að fljúga um. Glæpatíðni var í lágmarki þennan dag, þannig að hann ákvað að heimsækja Spiderman.
Súperman segir, “Hey Spidey, förum og fáum okkur borgara og bjór!”
Spiderman svarar, “Nei, get það ekki. Ég á í einhverjm vandræðum með vef-byssuna mína. Ég get ekki barist gegn glæpum án hennar á morgun.”
Þannig að Súperman fer og heimsækir Batman til að sjá hvað er títt.
Súperman segir, “Hey Batman, förum og fáum okkur borgara og bjór!”
Batman svarar, “Ekki í dag, vinur minn. Leðurblökubíllinn er bilaður og ég verð að laga hann í dag.
Get ekki barist gegn glæpum án hans á morgun.”
Orðinn fúll, flýgur súperman í burtu og drepur tímann fljúgandi um í háloftunum, þegar hann, allt í einu kemur auga á penthouse íbúð.
Og hverja sér hann með súpersjón sinni, aðra en Wonderwoman, liggjandi á sólbekk með fæturna útglennta og
kviknakin! Súperman fær þessa snilldarhugmynd og hugsar með sér, “Ég hef alltaf verið sagður verið hraðskreiðari en
byssukúla og hef alltaf velt því fyrir mér hvernig hún væri í bólinu með WonderKrafta sína.”
Því næst tekur Súperman á flug og, zzoooooommm, þýtur niður, ríður henni á sekúndubroti og er farinn áður en nokkur tekur á eftir honum.
Allt í einu sest Wonderwoman upp og spyr, “Hvað var þetta!?!”
Þá fer Ósýnilegi maðurinn af henni og svarar, “Ég veit það ekki en þetta var rosalega sárt!!”