Dag einn gengur ljóska fram hjá brúnku
sem stendur í vegarkantinum. Ljóskan undrast
það að brúnkan stendur þarna og þylur í
sífellu “88,88,88,88,88,88”.Ljóskan
verður forvitin um ástæðu þess að
brúnkan endurtaki “88” í sífellu og
stoppar og spyr brúnkuna að því hvað
hún sé að gera. Brúnkan svarar því til
að það sé mjög sefandi og róandi að gera
þetta og stingur upp á því að ljóskan
prófi það. Ljóskan tekur vel í það og
hefst handa við að endurtaka “88” hvað
eftir annað. Eftir smá stund stoppar ljóskan
og segir við brúnkuna að hún finni ekki
fyrir þessari ró og sefjun sem brúnkan
lýsti.Brúnkan stingur því upp á því að
ljóskan fari út á miðjan veg og prófi
þetta aftur og fullyrðir aðþað auki áhrifin.
Ljóskanfer eftir þessu og viti
menn “SPLASH” vörubíll keyrir yfir ljóskuna.
Þegar þarna er komið við sögu heyrist brúnkan
endurtaka í sífellu: “89,89,89,89,89,89”.