eitthvað af þessum bröndurum hafi öruglega komið hingað inn áður svo ekki seigja mér það.

————————————————————–
Einu sinni var lítil stelpa sem var 7 ára og hét sigga og hún var blind.Einu sinni spurði hún mömmu sína hvenar fengi hún sjónina og mamma hennar svaraði að ef hún væri góð i eina viku fengi hún sjónina aftur svo sigga litla var eins og engill i heila viku svo vaknaði hún á morguninn,áttunda daginn,og sagði að hún sæi ekki neitt þá sagði mamma hennar\“fyrsti apríl,lýttu á daga talið einhvern tímann\”

————————————————————–

Einu sinni var strákur honum leið alltaf illa og ákvað þá að flytja að heiman.Hann læddist fram hjá mömmu sinni sem var að elda mat…..svo þá hljóp hann hringinn í kringum húsið sitt.
Svo kom lögregla og spurði: hvað ertu að gera?
Ég er fluttur að heiman en má ekki fara yfir götuna.

————————————————————

Par nokkurt á sjötugsaldri fór til læknis. Læknirinn spurði hvað hann gæti gert fyrir parið.,,Viltu horfa á okkur stunda kynlíf?” segir maðurinn.
Lækninum brá í brún en samykkti. Þegar parið hafði lokið sér af sagði læknirinn! Það er ekkert að kynlífinu ykkar og rukkaði um 4000 krónur.
Þetta gerðist margar vikur í röð. Parið pantaði tíma, stundaði kynlíf ,borgaði lækninum og fór.
Eftir nokkur skipti spurði læknirinn:,,Af hverju eruð þið reyna að komast að?”
Þá svaraði gamli maðurinn: ,,Engu. Hún er gift og við getum ekki farið heim til hennar. Ég er kvæntur og við getum ekki farið heim til mín. Það kostar 8000 krónur að gista á hóteli. Við gerum þetta hér fyrir 4000 krónur og fáum 3500 til baka frá sjúkrasamlaginu.”

————————————————————

Gamli presturinn var orðin svo þreyttur á framhjáhalds-játningum sóknarbarna sinna í skriftarstólnum að sunnudag einn hélt hann þrumuræðu yfir þeim og sagði að hann þyldi ekki að heyra orðið framhjáhald einu sinni enn, annars myndi hann hætta störfum í sókninni.

En gamli presturinn var vinsæll og fólk vildi fyrir alla muni hafa hann áfram svo sóknarformaðurinn í samráði við gamla prestinn lét það boð út ganga að þeir sem vildu skrifta og játa framhjáhald myndu nota setninguna ,,ég datt á kirkjuveginum” í staðinn.

Allt gekk sinn vanagang þar til gamli presturinn dó. Nýr prestur var auðvitað ráðinn í hans stað og eftir fyrsta daginn í skriftarstólnum orðaði hann það við sóknarformanninn að eitthvað þyrfti að laga gangveginn upp að kirkjunni því fólk segðist sífellt vera að detta. Sóknarformaðurinn fór að flissa, en þá sagði nýi presturinn:”Þú ættir nú ekki að hlæja að þessu, konan þín hefur dottið þrisvar frá áramótum”

————————————————————

Ljóskan spurði rekkjunaut sinn daginn eftir villt og óvarið kynlíf: ,,Ertu nokkuð með AIDS?”. Hann svarar því til að auðvitað sé hann ekki með AIDS. ,,hjúkkitt”, segir ljóskan, ,,ég vill ekki fá þann andskota aftur!!“

———————————————————–

Það voru einu sinni þrír menn á kaffihúsi að drekka kaffi og spjalla. Þá sagði einn: “Ég fór í herbergið hennar dóttur minnar og sá þar bjórflösku. Ég vissi ekki að dóttur mín væri að drekka”. Þá sagði næsti:”já, ég fór líka inn í herbergi dóttur minnar um daginn og sá þar sígarettupakka. Ég vissi ekki að dóttur mín var að reykja”. Þá sagði sá þriðji: “Já, ég fór líka í herbergi dóttur minnar í gær og sá smokk í ruslastunnunni ég vissi ekkert að dóttur mín væri með typpi”.

————————————————————

Það var eitt sinn ljóska sem var orðin þreytt á ljóskubröndurum og vildi helst koma sér úr þessum minnihlutahóp.Hún ákvað því að lita á sér hárið brúnt og koma sér þannig í hóp þeirra sem tekið er mark á.Eina helgi í ágúst fór hún í bíltúr uppí sveit.Hún var ekki komin langt þegar hún sá féhirði smala fjöldann allan af kindum. Verandi dolfallin aðdáandi fjórfætlinga stoppaði hún bílinn og gaf sig á tal við féhirðinn.

Eftir nokkurt smátal spurði hún hirðinn hvort að hún mætti eiga eina kind ef hún gæti giskað á hversu margar kindur hirðirinn var með.Hirðirinn var viss í sinni sök um að það gæti hún aldrei og tók áskoruninni.“Ljóskan”okkar hugsaði sig vel um og að lokum kom hún með töluna 294.

Hirðirinn trúði ekki sínum eigin eyrum því að það var akkúrat fjöldi kindanna. En vegna þess að hann var heiðarlegur að eindæmum leyfði hann henni að velja eina kind.“Ljóskan”tók sér góðan tíma en að lokum valdi hún eina sem var mun líflegri en allar hinar.

Hirðirinn leit á hana og spurði: “Ef ég get giskað á rétta háralit þinn,má ég þá fá hundinn minn aftur?”.

———————————————————–

Hrólfur og Erla voru vistmenn á geðsjúkrahúsi. Dag einn, er þau voru á gangi við sundlaugina kastaði Hrólfur sér útí og sökk til botns. Erla stakk sér útí laugina og bjargaði Hrólfi frá drukknun.
Þegar yfirlæknirinn frétti af björgunarafreki Erlu ákvað hann að útskrifa hana af sjúkrahúsinu, þar sem hún væri greinilega búin að ná snerpu og andlegu jafnvægi á ný.

Daginn eftir fór hann til fundar við Erlu til að boða henni
fréttirnar og sagði þá: Erla mín, ég hef bæði góðar og slæmar fréttir að færa þér! Góða fréttin er að ég ætla að útskrifa þig af spítalanum þar sem þú hefur sýnt merki um bata, sem sýnir sig í því að þú bjargaðir honum Hrólfi frá drukknun. Slæma fréttin er hins vegar sú að hann Hrólfur er dáinn. Karlgreyið hengdi sig í beltinu sínu í gærkvöldi eftir að þú hafðir bjargað honum?

Þá sagði Erla: Hrólfur hengdi sig ekki. Ég festi hann upp til
þerris í gærkvöldi. En hvenær má ég fara heim sagðirðu ??

————————————————————

Síðasta vetur, þegar hráslagalegt hafði verið um hríð, ákváðu hjón ein að flýja vetur konung í viku og pöntuðu sér ferð suður í höf. Þannig atvikaðist að konan þurfti að fljúga degi síðar en ætlað var en eiginmaðurinn flaug á undan.


Þegar kallinn er kominn á hótelið rífur hann upp ferðatölvuna og
skrifar strax bréf til konu sinnar. Ekki vildi betur til en svo að
hann misritaði einn staf í adressunni og lenti bréfið hjá ekkju einni sem nýbúinn var að jarðsetja sinn heittelskaða. Ekkjan sem rétt var búin að jafna sig eftir athöfnina, var í þann mund að líta eftir samúðarkveðjum þegar bréfið barst……


Þegar sonur ekkjunnar kom heim lá hún í yfirliði fyrir framan tölvuna og þetta stóð ritað á skjáinn:


Til: Konu minnar sem eftir var
Frá: Manninum þínum sem fór á undan
Efni: Er kominn á áfangastað

————————————————————