Brandarar
Viðskiptavinurinn: “Hvaða gjöf get ég keypt handa gamalli, ríkri frænku sem er mjög veikburða og getur varla gengið?”
Afgreiðslumaðurinn: “Hvað segirðu um bón?”


Gary og Erika voru að klæða sig eftir einn snöggan í aftursætinu. “Ég biðst afsökunar,” sagði Gary. “Ef ég hefði vitað að þú værir hrein mey þá hefði ég gefið mér meiri tíma.” “Það er ekki allt eins og það verður best á kosið,” svaraði hún, “ef ég hefði vitað að þú hefðir meiri tíma þá hefði ég farið úr nærbuxunum.”


“Heyrðu Benni, þú ættir að draga gardínurnar fyrir þegar þú og konan eruð að kela á kvöldin, ég sá til ykkar í gærkvöldi.” “Ha ha ha, ég var ekki einu sinni heima i gærkvöldi.”


Miðaldra kona kom inn í kvenfataverslun. Hún ætlaði að fá brjóstahaldara. Afgreiðslustúlkan spurði hvaða gerð það ætti að vera: “hjálpræðisherinn”, “einræðisherrann” eða “blaðamaðurinn”? En konan skildi ekkert og spurði hver munurinn væri á þessum gerðum. Jú, sagði afgreiðslustúlkan, “hjálpræðisherinn” lyftir þeim föllnu, “einræðisherrann” sankar að sér eins miklu og hann getur og “blaðamaðurinn” gerir úlfalda úr mýflugu.


Hún var af þeirri tegund kvenna, sem geta komið mönnum til þess að kasta sér í ár, klöngrast upp á fjöll eða klifra upp í ljósastaura…Já…alveg rétt …kona með ökuskírteini.


El$ku pabbi: Vei$tu hver$ ég þarfnast me$t? Alveg rétt, þú vi$$ir það. $endu það $trax. Bið að heil$a.
Þinn el$kandi $onur $iggi.
eElsku Siggi. Ég get ekki NEItað því, að það var óNEItanlega skemmtilegt að fá seinasta bréfið þitt, alveg gNEIstandi af kímni. Ég vissi, að þú myndir ekki sNEIða hjá bröndurunum. Ég er vanur að ljúka bréfum með einhverjum hinna gömlu málshátta: NEYðin kennir naktri konu að spinna.
Þinn NEYðarlegi faðir.


Linkpowski kom inn á smíðaverkstæði. -“Gætuð þér smíðað handa mér kassa sem á að vera fimmtíu metra langur og tíu sentimetra þykkur og breiður?” -“Til hvers í ósköpunum viltu fá svona kassa?” spurði hann loksins. -“Sko nágranni minn var að flytja og hann gleymdi garðslöngunni sinni og nú vill hann að ég sendi honum hana.”


Majeski var standandi fyrir utan stórt hótel í Varsjá og hann var allsnakinn. Lögregluþjónn greip hann glóðvolgan. -“Jæja gæskur” sagði löggan. “Best að vefja einhverju utan um þig og svo förum við á stöðina.” -“Bíddu aðeins” æpti Majeski. -“Já en þú getur ekki staðið hérna allsnakinn!” -“Já en ég er að bíða eftir kærustunni minni” sagði Majeski með tárin í augunum. “Áðan vorum við heima hjá mér uppi í sófa og þá fór hún að stynja svo undarlega og sagði að við skyldum drífa okkur úr fötunum og gera eitthvað skemmtilegt. Mig langaði að fara í bæinn og sennilega hef ég verið á undan henni…”


“Pabbi. Af hverju ertu að skvetta bensíni yfir afa?” -“Þegiðu strákur og réttu mér kveikjarann…”


Pabbinn: “Siggi minn, þú varst að eignast litla systur í morgun. Storkurinn kom með hana.” Siggi: “Pabbi! Ég skil þig ekki. Það er fullt af ríðilegu kvenfólki hérna í bænum og mamma er ekki sú versta. En samt ertu alltaf uppá einhverjum fuglsfjanda…!”


Maður einn keyrði eftir fáförnum vegi, þegar hann allt í einu sá nunnu standa við vegarbrúnina og veifa merkis um að hana vantaði far. Maðurinn stoppaði og bauð henni far með sér. “Ertu að fara langt?” spurði hann nunnuna. -“Að næstu krossgötum”, svaraði nunnan. -“Þá verð ég að fá það hjá þér”, sagði maðurinn, frekar í gamni en alvöru. En honum til mikillar undrunar tók nunnan vel í þetta og sagði að hann myndi fá sitt er þau kæmu að næstu krössgötunum. En hann yrði að taka sig aftan frá. Þetta samþykkti hann og keyrði áfram þar til að krossgötunum kom. Þar fóru þau bæði út úr bílnum. Nunnan fletti upp um sig pilsinu og beygði sig fram með afturendann að manninum, sem var ekki lengi að gera þarfir sínar. Að þessu loknu sagðist hann gjarnan vilja hitta hana aftur og spurði hvað hún héti. -“Ég heiti Jón Jónsson, og er að fara á grímuball,” var svarað…


Feimin smeygði hin unga brúður sér undir sængina. -“Pétur?” -“Já vina mín”. -“Hvað margar stúlkur hafa legið í rúminu hjá þér á undan mér?” Löng þögn. -“Pétur?” -“Já vinan.” -“Ég bíð eftir svari frá þér.” -“Já þú verður að bíða, ég er enn að telja…”!


Jón gamli hafði ætíð verið afskaplega latur maður. Um daginn lét hann t.d. prenta fyrir sig bænirnar sínar og hengdi þær upp á vegg í svefnherberginu sínu. Þegar hann háttar bendir hann alltaf á bænirnar og segir: “Drottinn, þú lest þetta bara…”


Alveg er þetta merkilegt sagði unga ljóskan er hún kom úr þungunarprófinu og ég sem hef aldrei sofið hjá stork.


Skrýtið læknir, kvartaði pía: -“Alltaf þegar ég sé myndarlegan karlmann fer mig að klæja milli tánna.” -“Furðulegt,” svaraði læknirinn. -“Hvaða táa?” -“Stóru tánna”.


Ást í Hollywood: 1.þáttur: -Augu þeirra mætast. 2.þáttur: -Varir þeirra mætast. 3.þáttur: -Lögfræðingar þeirra mætast.


-Gerir þú þér grein fyrir að hundurinn yðar beit mig. -Hundurinn minn, skrýtið, hann hefur ofnæmi fyrir svínum.


Skotinn var að enda bréf til vinar síns: Ég ætlaði að senda þér 10 pundin sem ég skulda þér en ég fattaði það ekki fyrr en ég var búin að loka umslaginu.


-“Veistu hvað það er sem hefur 167 tennur og heldur aftur af hrikalegu skrímsli?” -“Ég gefst upp!” -“Rennilásinn á buxunum mínum!”


Frú Guðríður labbaði inn í bakarí. Þegar eigandinn lét ekki sjá sig, labbaði hún bakvið og kom að honum þar sem hann var að skreyta smákökur, og notaði til þess fölsku tennurnar úr sér. Frúin horfði sjokkeruð á hann og stundi síðan upp: -“Ég hélt að þú notaðir sérstakt áhald til þessara hluta.” -“Nei”, svaraði bakarinn. “Ég nota hann þegar ég bý til kleinuhringina!”


Stoltur faðir var að kynna son sinn fyrir vinnufélögum sínum. Og hvað ertu svo gamall vinur spurði einn vinnufélaganna. Þegar ég er heima þá er ég 7 ára en þegar ég fer í strætó þá er ég fimm ára.


Hvernig á að heilla konu: Hrósaðu henni, faðmaðu hana, kysstu hana, haltu utan um hana, elskaðu hana, strjúktu henni, stríddu henni, huggaðu hana, verndaðu hana, eyddu peningum í hana, bjóddu henni út að borða, kauptu gjafir handa henni, hlustaðu á hana, stattu við hlið hennar, styddu hana, farðu hvert sem er fyrir hana…
Hvernig á að heilla mann: Mættu nakin… með bjór.