Gamall indíána höfðingi sat og reykti pípuna sína þegar tveir alþingismenn koma og ræða við hann.

“Höfðingi Tveir Ernir,” segir annar þeirra, “nú ert þú búinn að fylgjast með hvíta manninum í næstum 90 ár. Þú hefur séð stríðin sem hann hefur háð, séð tækni framfarirnar og tjónið sem hann hefur valdið.”

Höfðinginn kinkaði kolli.

Alþingismaðurinn heldur áfram: “Með þetta að leiðarljósi, hvar heldurðu að hvíti maðurinn hafi farið út af leið? Hvar liggja mistökin?”

Höfðinginn starði á alþingismennina í rúma mínútu og sagði svo rólega: “Þegar hvíti maðurinn kom til Norðu Ameríku, þá stjórnuðu indíánar því. Engir skattar, engar skuldir, fullt af buffalóum, fullt af bjórum, konurnar unnu alla vinnuna, töfralæknirinn var ókeypis og við eyddum öllum deginum í að veiða fisk og buffalóa - og allri nóttunni í að ríða.”

Svo hallaði hann sér aftur og sagði: “Aðeins hvíti maðurinn er svo vitlaus að halda að hann gæti betrumbætt kerfi eins og þetta.”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Eins og venjulega, fór Eddi snemma í háttinn, kyssti konuna góða nótt og steinsofnaði. Seinna um nóttina vaknar hann og sér gamlan mann inn í svefnherberginu, klæddan í hvítan kufl.

“Hvað í anskotanum ertu að gera í svefnherberginu mínu?” segir Eddi reiður.

“Þetta er ekki svefnherbergið þitt,” segir maðurinn, “þú ert kominn til himna og ég er Lykla-Pétur.”

“HVAÐ!? Ertu að segja að ég sé dauður? Ég vil ekki deyja.. ég er allt of ungur og á eftir að gera svo margt,” segir Eddi. “Ef ég er dauður, þá vil ég að þú sendir mig til baka á stundinni!”

“Það er nú ekki svo einfalt,” svarar Pétur. “Þú getur aðeins snúið til baka sem hestur eða hæna. Eða haldið áfram að vera dauður auðvitað.”

Eddi hugsaði um þetta í nokkrar mínútur og komst að því að það er örugglega ekkert auðvelt líf að vera hestur, úti að hlaupa allan daginn með einhvern á bakinu, svo af tvennu illu þá væri líklega betra að snúa aftur sem hæna. Það væri ábyggilega letilíf.

“Ég vil snúa aftur sem hæna…” og samstundis var Eddi kominn í hænsakofa, með fallegar fjaðrir og allar græjur. En almáttugur hvað honum var illt í afturendanum. Það var eins og hann væri að springa!

Þá kemur haninn..

“Hæ, þú hlýtur að vera ný hérna. Hvernig hefurðu það?”

“Allt í lagi býst ég við,” svarar Eddi, “en mér finnst eins og rassinn á mér sé að springa!”

“Þú ert bara að fara að verpa. Hefurðu aldrei verpt áður?”

“Nei, hvernig geri ég það?”

“Gaggaðu tvisvar og þrýstu svo af öllu afli,” svarar haninn. Og Eddi gaggar tvisvar og rembist svo eins og hann eigi lífið að leysa. Skömmu síðar liggur hans fyrsta egg á gólfinu. “Vá!” segir Eddi, “þetta var meiriháttar!” Svo hann gaggar aftur tvisvar og byrjaði að rembast og eitt egg í viðbót liggur á gólfinu.

Þegar hann gaggar í þriðja sinn heyrir hann konuna sína öskra: “Vaknaðu Eddi, í öllum bænum. Þú ert búinn að skíta út um allt rúm!”