Lárus gerðist trúboði á lítilli eyju úti fyrir ströndum svörtustu Afríku. Dag einn kom höfðinginn til hans æstur mjög.

“Hvað er að?” spurði Jónas.

“Hvítt barn fæddist í þorpi,” sagði höfðinginn. “Við ekki vilja hvíta mann gera dælt við okkar konur. Þú eini hvíti maður, ættbálkur steikja þig lifandi!”

Nú lá við að Lárus missti móðinn. Þá sá hann hóp af kindum uppi í hlíðinni og sagði við höfðingjann, “Sjáðu þarna! Þarna er hópur af hvítum kindum.”

“Já, mig sjá!” sagði höfðinginn.

“Nú,” sagði Jónas, “sérðu svarta lambið í miðjum hópnum?”

“Já.”

“Þetta er eina svarta lambið og það hefur aldrei verið annað svart lamb í þessum fjárhóp.”

Höfðinginn hugsaði sig um, en sagði svo “Ókei, þú ekki kjafta, ég ekki kjafta!”




Árni, Gunnar og Atli voru að tala um táningsdætur sínar.

Árni segir „Ég var að taka til í skápnum hennar dóttur minnar um daginn og fann sígarettupakka. Ég var alveg í sjokki, því ég vissi ekki að hún væri byrjuð að reykja.“

Gunnar segir „Þetta er ekkert. Ég var að taka til í skápnum hennar dóttur minnar um daginn og fann hálf fulla flösku af vodka. Ég var alveg í sjokki, því ég vissi ekki að hún væri byrjuð að drekka.“

Atli sagði þá „Uss, þið þurfið nú ekki að hafa miklar áhyggjur. Ég var að taka til í skápnum hennar dóttur minnar um daginn og fann smokkapakka. Ég var alveg í meiriháttar sjokki, því ég vissi ekki að hún væri með tippi.“


What kind of bees make milk? Boobees!