Ég fór í verslun um daginn.
Ég var bara í 5 mínútur og þegar ég kom út var
djöfilsins andskotans lögga að skrifa sektarmiða.
Svo ég gekk að honum og sagði, “Heyrðu félagi, hvernig væri að gefa mönnum
smá sjéns ?”
Hann leit ekki við mér og hélt áfram að skrifa sektarmiðann, svo ég kallaði
hann blýantsnagandi nasista. Hann leit snögg á mig og byrjaði á því að
skrifa annann sektarmiða fyrir of slitin dekk undir bílnum.
Þá kallaði ég hann rolluríðandi, hoppandi fáráðling. Hann lauk við að skrifa
miða nr. 2 og setti hann á bílinn með fyrsta miðanum. Svo byrjaði hann að
skrifa þriðja miðann !! Svona gekk þetta í um 20 mínútur,því meira sem ég
svívirti hann, því fleiri sektarmiða skrifaði hann. Mér var í raun
andskotans sama,en þið hefðuð átt að sjá svipinn á honum þegar ég fór yfir
götuna að bílnum mínum,fór inn í hann og keyrði burt.




Ungur maður sem réð sig sem leiðbeinanda í gagnfræðaskóla var orðinn ansi þreyttur á nemendum sínum eftir fyrstu vikuna. Í einum tímanum, þegar honum þótti börnin sína takmarkaða færni, sagði hann: „Mig langar að biðja alla þá sem eru heimskir að standa upp.“ Enginn stóð upp og eftir mínútu þögn sagði leiðbeinandinn: „Hvað er að ske, eruð þið öll vitringar?“ Þá stóð einn ungur piltur upp og kennarinn spurði: „Svo þú telur þig heimskan?“ Drengurinn svaraði: „Nei, ég bara vorkenndi þér að standa þarna einn.“


Forstjórafrú lenti í eldsvoða og brenndist. Andlit frúarinnar fór verst og þurfti að græða nýtt skinn á hana. Hún var ekki með nóg skinn sjálf í ígræðsluna svo bróðir hennar sem jafnframt er bílstjóri (sendisveinn) forstjórans, eiginmanns hennar, bauðst til að gefa skinn. Það gekk upp og var tekið skinn af rasskinn bróðursins og grætt á kinnar forstjórafrúarinna.
Þegar kinnarnar voru grónar kom forstjórafrúin til bróður síns og vildi launa honum greiðann en hann sagði, „þú ert sko margbúinn að launa mér. Mér er það sérstök ánægja að sjá manninn þinn kissa þig á kinnarnar. Ég þarf ekki meira.“


Jón var nýbúinn að fá vinnu sem skógarhöggsmaður og átti að hitta vinnufélagana í litlum skógarkofa. Hann ákvað að ganga að kofanum en þegar hann var hálfnaður með leiðina umkringdu hann fullt af litlum dvergum. Einn dvergurinn steig fram og sagði andstyggilega:“Slúbbíslabb eða dauði?”. Hann var nálægt hjartaáfalli en sagði svo:“Slúbbíslabb”. Þá stukku dvergarnir á hann og tóku hann svo fast í rass að hann gat ekki gengið næstu tvo daga.
Hann sagðist vera veikur og sleppti vinnu í tvo daga. Hann fór svo aftur í skóginn og það sama gerðist aftur.Nú sagðist hann vera veikur í fjóra daga.
Hann ákvað að reyna einu sinni enn, en ef dvergarnir kæmu ætlaði hann að segja dauði. Og.. dvergarnir komu og spurðu hann:“Súbbíslabb eða dauði?”.Hann sagði niðurdreginn:“Dauði”.Þá öskraði einn dvergurinn:“SLÚBBÍSLABB TIL DAUÐA!!!!!


Kúabóndinn

Einar bóndi er nýbúinn að kaupa sjálfvirka mjaltavél sem kýrnar ganga sjálfar í og láta vélina mjólka sig. Fyrir nokkrum dögum komu menn til Einars og settu nýja mjaltavélina saman, tengdu hana og kenndu honum að nota tækið. Þegar þeir voru farnir ákvað Einar að framkvæma smá gæðapróf áður en kúnum er hleypt í nýju vélina. Hann setti tólið sitt í einn stútinn og kveikti á vélinni. Viti menn, sjálfvirka mjaltavélin reyndist hreinn unaður og hún er mun betri en eiginkonan. Þegar Einar var búinn að fá nóg og ætlaði að hætta uppgötvaði hann sér til mikils hryllings að hann var fastur við mjaltavélina og það var alveg sama hvað hann reyndi, vélin vildi ekki sleppa. Að lokum hugkvæmdist honum að taka fram gemsann og hringja í þjónustufulltrúann hjá seljanda mjaltavélarinnar. Þar fékk hann þær upplýsingar að mjaltavélin sleppi spenanum um leið og sex lítrar mjólkur hafi runnið úr kúnni.


Hafnfirðingur gekk inn á bar með útidyrahurð undir hendinni.
Hvers vegna í ósköpunum ertu að burðast með þessa hurð?' spurði barþjónninn.
,,Það var þannig að í gærkvöldi týndi ég lyklinum og svona til öryggis, ef einhver skyldi finna hann og brjótast inn í húsið, þá tók ég hurðina með mér,'svaraði Hafnfirðingurinn.
,,En hvað gerist ef þú týnir hurðinni? spurði barþjónninn.
,,Það er í góðu lagi,'svaraði Hafnfirðingurinn.
,,Ég skildi eftir opinn glugga.'



Það var einu sinni lítil stelpa sem fór til rakarans að láta klippa sig.Hún og rakarinn þekktust vel og hann gaf henni karmellu.Og svo byrjaði hann að klippa.Og eftir nokkra stund missir stelpan karmelluna á gólfið í öll hárin á gólfinu.Þegar hún tekur hana upp segir rakarinn:Er ekki hár á henni?
Þá segir stelpan:Nei ertu vitlaus?Ég er bara fimm ára



Einu sinni voru lögfræðingur,tölvufræðingur og bóndi á
karlaklósetti á fínum veitingastað. Þeir stóðu allir í
röð og notuðu pissuskálarnar. Svo kláraði lögfræðingurinn
og tók að þrífa eða bókstaflega skrúbba á sér hendurnar alveg
upp að olbogum svo notaði hann örugglega tuttugu bréf til að
þurrka á sér henndurnar. Svo snéri hann sér að hinum og sagði
”ég gekk í harvard þar var okkur kennt að vera hreinlegir“.
Þá kláraði tölvufræðingurinn og notaði nokkra dropa á fingur
gómana og svo bara eitt bréf. Þá sagði hann ”ég gekk í
oxford þar var okkur kennt að vera umhverfis vænir“.
Þá kláraði bóndinn og á leiðinni út saði hann ”ég gekk í
bændaskólan á hvanneiri þar var okkur kennt að pissa ekki
á puttana á okkur".!!!!!!!!!!!!!!!!


Einu sinni voru reykvíkingur,kópavogsbúi og hafnfirðingur saman í sundi. Þá kom andi til þeirra og sagði við þá:þið eigið að fara upp á bakkan og segja af hverju þið viljið að lauin fillist og stökkva sv út í. Allt í lagi sögðu þeir. Fyrstur var reykvíkingurinn og han stillti sér upp á bakkanum og sagði :peningar og stökk út í. Samstundis fylltist laugin af peningum og hann tók næju sína af þeim og fór. Þá kom kópavogsbúinn og stilti sér upp og sagði :demantar og stökk út í. Þá fylltist laugin af demöntum. Hann tók næju sín af þém og fór. Þá var komið að hafnfirðingum og hann fór að bakkanum en rann til og í leiðinni sagði hann:shit!!!!!!!!!!


Einu sinni var kona að labba í miklum skóg í Svíþjóð, konan mætti töfraskógarkarli, hann sagði að hún mætti fá 3 óskir, en allt sem hún myndi segja það fengi karlinn hennar helmingi meira af, hún hugsaði sig lengi um og hún óskaði sér 4 milljónirdala og viti menn konan fékk þessa ósk uppfyllta en maðurinn helmingi meira, þegar það var komið af annari spurningunni þá hugsaði hún sig lengi um og sagði loks, ég vill eiga alla peningana hans mannsins mín þegar að hann deyr, og rættist. Í 3 og seinustu óskinni var konan fljót að hugsa sig um og sagði ég vildi óska þess að ég væri hálfdauð og viti menn hún varð hálfdauð en karlinn dó allveg!
Jónas hafði átt við geðræn vandamál að stríða í mörg ár, en nú virtist hann vera kominn á það stig að hægt væri að hleypa honum aftur út í samfélagið.

Yfirlæknirinn ákvað samt sem áður að taka Jónas í eitt viðtal áður en hann leyfði honum að fara út af stofnuninni.

„Segðu mér, Jónas,“ sagði yfirlæknirinn, „ef þú færð að fara út núna, eins og við erum að íhuga, hvað heldurðu að þú mundir gera, hvernig mundir þú reyna að gagnast þjóðfélaginu?“

Jónas sagði „Það væri dásamlegt að komast út á meðal manna aftur og ég myndi forðast eins og heitan eldinn að gera sömu mistökin aftur.

„Eins og þú veist, þá var ég kjarneðlisfræðingur og það var stressið og streitan við að vinna erlendis að vopnaframleiðslu sem komu mér hingað inn á sínum tíma. Ef ég fæ að fara héðan þá myndi ég einbeita mér að fræðilega hluta kjarneðlisfræðinnar og gera vísindalegar tilraunir sem hafa ekkert með vopn að gera, en gætu gagnast mannkyninu og gert manninum lífið auðveldara.“

„Það er frábært!“ sagði læknirinn

„Annað sem ég gæti gert,“ hélt Jónas áfram, „væri að fara að kenna í framhaldskóla. Ég veit að launin eru lág og vinnutíminn langur, en það er ýmislegt á sig leggjandi til að aðstoða ungt og gáfað fólk að öðlast menntun og þroska og það er alltaf mikil þörf fyrir nýja og frjóa vísindamenn í þessum heimi. Ég gæti hjálpað til við að þroska og þróa slíka vísindamenn.“

„Að sjálfsögðu,“ sagði læknirinn.

„Þar fyrir utan, þá gæti ég skrifað bækur. Það er mikil þörf á bókum á mínu sviði fyrir almenning. Ég gæti jafnvel skrifað skáldsögu byggða á reynslu minni á þessari frábæru stofnun.“

„Það er athyglisverður möguleiki,“ sagði læknirinn.

„Nú, og ef ekkert af þessu á við mig, þá get ég alltaf haldið áfram að vera kaffikanna.“



Jónas var að vinna á bar þegar handalaus maður kom inn og bað um bjór. Jónas hellti í glasið fyrir hann og setti það á borðið. Heyrðu barþjónn, eg er handalaus, heldur að þú gætir haldið glasinu upp að mér. Auðvitað segir Jónas. ég er mað vasaklút í vasanum, helduru að þú gætir þurkað mér nema hvað sagði Jónas, ef þú ferð í hægri vasan finnuru pening fyrir bjórnum jónas sótti peningin. þú ert buinn að vera mjög almennilegur en það er eitt enn geturu sagt mer hvar klósettið er….


Það voru einu sinni mús og fíll að fara í sund og fíllinn var búinn að koma sér vel fyrir í lauginni þegar músin kom og sagði:farðu aðeins upp úr lauginni….. Og fíllinna stóð upp og fór upp úr og bara hvað….. Músin: bara að tjékka hvort þú værir nokkuð ú sundskýlunni minni…. hahah


Það voru einu sinni 99 nunnur í klaustri og ein yfirnunna.. Einu sinni kallaði yfir nunnan til fundar. Þegar allar nunnurnar voru komnar inn í fundarsalinn sagði yfirnunnan: ég hef hræðilegar fréttir, þá hrópuðu allar nunnurnar ooohhóóó. yfirnunnan: ég fann smokk, þá hrópuðu allar nunnurnar nema ein oohhóóó, hún tísti láght híhíhí. yfirnunnan og hann er notaður!!! Nunnurnar ooohhóóó ein híhí.. En þá sagði yfirnunnan: EN ÞAÐ ER GAT Á HONUM!
Þá hlógu allar nunnurnar HÍÍÍÍHÍHÍ, NEMA EIN SAGÐI OOOHHHÓÓÓ!!


Pönkari labbaði inn í strætó og settist við hliðina á presti og tók upp klámblað og fór að skoða stelpurnar .
Þegar hann var búinn að lesa um stund tók hann vininn út og fór að hrista sig á fullu og lauk sér svo af með því að sprauta yfir prestinn og aðra sem voru nálægt í troðfullum strætóinum.
Pönkarinn stakk svo blaðinu í vasann og sneri sér síðan að orðlausum prestinum og spurði : Er þér sama þótt ég reyki ?