Ungur maður lenti í þeirri óþægilegu aðstöðu að hætta að ná honum upp svo hann fer til læknis. Læknirinn segir honum að vöðvarnir sem stjórni blóðflæðinu niður í liminn séu ónýtir og það sé ekkert sem hægt sé að gera nema að hann sé tilbúinn að prófa tilraunaaðgerð. Hann spyr hvernig aðgerð það sé og læknirinn útskýrir það fyrir honum:
“Við tökum vöðva úr rana fílsunga og græðum þá í stað ónýtu vöðvanna og vonum það besta.”
Honum finnst þetta allt hljóma hálf óhugnalega, en tilhugsunin við að geta aldrei stundað kynlíf framar verður yfirsterkari.
Sex vikum síðar er komið að því að prófa græjuna og býður hann kærustunni því tilefni út að borða. Á veitingastaðnum finnur hann allt í einu ótrúlega pressu á félaganum, hann er að fá standpínu dauðans. Hann ákveður að renna aðeins niður klaufinni til að losa um hann.
Um leið og hann opnar fyrir klaufina, sprettur félaginn út, grípur kínarúllu af borðinu og hverfur aftur ofan í buxurnar. Kærastan hans gapir orðlaus yfir þessu í nokkrar sekúndur og segir síðan: “Vá, geturðu gert þetta aftur?”
“Já örugglega,” segir gaurinn eldrauður í framan, “en ég er ekki viss um að það komist önnur kínarúlla upp í rassinn á mér.”