Einu sinni var kona sem datt og missti meydóminn

Einu sinni var maður sem átti heima í litlum bæ. Hann fór í lögfræðinám í Reykjavík. Þegar hann kom heim á ný stofnaði hann lögmannsstofu og taldi sig stórkarl í bænum sínum.
Dagarnir liðu og enginn var að koma til hans. Þá sá hann mann labba að stofunni sinni. Maðurinn tók sig til og byrjaðai að tala í símann af kappi. Þá kom maðurinn inn og sest í stólinn og bíður.
Þegar maðurinn hættir í símanum segir hann: „Afsakaðu biðina en eins og þú sérð er ég voða upptekinn, hvað get ég gert fyrir þig?“
Þá segir hinn maðurinn: „Ég kom nú bara til þess að tengja að tengja símann þinn.“

Einu sinni var ljóska sem ætlaði að fara í kirkju. Þegar hún kom inn ökraði hún upp yfir sig : Djíses Kræst hvaða gaur hangir þarna á plúsnum?

Tvær ljóskur voru að fara í lest í fysta skiptið og þær voru að stefna að göngum og rétt á undan því kemur kona að selja ávexti og þær keyptu báðar sinn hvorn ávöxtinn sem þær höfðu aldrei smakkað áður.
Önnur ljóskan bítur í ávöxtinn rétt áður en þær fara gegnum göngin og hin í miðjum göngunum!!
Eftir að þær koma út spurja þær hvor aðra hvað hinni fannst. Sú fyrri segir: „Ég var bara mjög ánægð“ en hin: „Ég líka en ég varð bara pínu blind“!!

Einu sinni var fíll að kúka. Þá kom kanína sem hoppaði rétt hjá fílnum. Þá spyr fíllinn kanínuna:„Hefur þú lent í því að kúkurinn festist í feldnum?“
Kanína horfir undrandi á fílinn en svarar svo: „Nei.“
Þá segir fíllinn: „Gott því þá nota ég þig til að skeina mér !!“

Mamman gengur upp stigann til að vekja son sinn. Hann stynur og segist ekki vilja fara í skólann.
Hún biður hann um að nefna tvær ástæður fyrir því að hann ætti að sleppa því að fara í skólann.
„Allir kennararnir í skólanum hata mig og krakkarnir hata mig líka.“
Mamman segir þetta tóma vitleysu. „Svona, vakna og fram úr.“
Sonurinn nöldrar: „Nefndu mér tvær ástæður, af hverju ég ætti að fara.“
„Sko í fyrsta lagi ertu 53 ára,“ segir mamman.“
„Og í öðru lagi ertu skólastjórinn. Svona nú á fætur.“

Maðurinn og konan voru úti að borða á góðum veitingastað.
Þjónnin var við næsta borð að taka við pöntun þegar hann tekur eftir því að maðurinn sígur niður í stólinn og rennur að lokun alveg undir borðið.
Konan sat hin rólegasta og lét eins og hún sæi þetta ekki. Þá vindur þjónninn sér að henni og segir „Fyrirgefðu frú, er ekki allt í lagi? Maðurinn þinn var að renna af stólnum undir borðið“ Konan leit yfirveguð á þjóninn og sagði „Nei það gerði hann ekki. Maðurinn minn var að labba inn um dyrnar á veitingarstaðnum.”

Eldri hjón koma að óskabrunni og maðurinn ákveður að freysta gæfunnar.
Hann beygir sig fram yfir brunninn, lætur krónupening detta ofan í og óskar sér.
Konan ákveður að gera eins, en þegar hún beygir sig yfir brunninn hrasar hún og dettur ofan í.
Maðurinn þegir í smá stund en segir síðan furðu lostinn: „Fjandinn sjálfur, þetta virkar þá!“

Einu sinni var ljóska sem var að fara í klippingu og hún var með vasadiskó. Hárgreiðslukonunni fannst frekar óþægilegt að klippa hárið á ljóskunni út af heyrnatólunum og bað ljóskuna að taka þau af sér.
Ljóskan sagði: „En þá dey ég.“
Ljóskan sofnaði stuttu síðar og hárgreiðslukonan tók vasadiskóið af ljóskunni og ljóskan hætti að anda.
Hún hlustaði á diskóið og þá heyrðist „anda-inn, anda-út anda-inn, anda-út“