tholli: hjá okkur var tekið það fram fyrir prófið að við ættum í öllu að styjða okkar stafsetningu við bókina hennar Ragnheiðar(svona vona að hún heiti ekki Ragheiður :)) en allavega þá var það samt sem áður tekið fram af íslenskukennaranum okkar og einning fagstjóra í íslensku í skólanum að ennþá (enn þá) mætti skrifa á báða vegu. Þannig að ég tel þetta orð vera eins og nokkur önnur sem ég man ekki í bili hver eru, en má skrifa á tvo vegu.<br><br>——
Kv. Steini
[.LSD.]Gandalf
<i>Of course I'm home. I'm always home. I'm uncool.</i>
//Lester Bangs - Almost Famous

Það er þröngsýni að hafna því að ennþá komi ekki til greina í einu orði, ekki síst í ljósi þess að í Orðabók Menningarsjóðs eru báðir möguleikar jafngildir, ekki er merkt við annan möguleikann með þeim hætti að um sé að ræða vont mál eða útgáfu sem forðast beri í íslensku. Bendi jafnframt á ágæta síðu Guðmundar Sæmundssonar þar sem farið er yfir ýmsar stafsetningarreglur, sjá http://www.ismennt.is/not/gsaem/Nutak/Nu14t.htm#Eitt%20ord

Þar segir m.a. um þetta atriði:

“Nokkur smáorð eru gjarnan rituð í tveimur orðum, en sum þeirra má þó alveg eins rita í einu:
Dæmi: af því, allt of (alltof), á meðan, á milli, enn fremur (ennfremur), enn frekar, enn þá (ennþá), fram fyrir, fram hjá (framhjá), hér eftir, hér með, inn í, í gegnum, smám saman (smámsaman), upp af, upp úr, út af, út á, út eftir, yfir um, þó að, því að, öðru hverju (öðruhverju).”

En umræða um þetta er fín, af hverju er ekki eitt af áhugamálunum hér á huga.is íslenskt mál, undirflokkarnir gætu verið stafsetning og málfræði…!

andsk. þessa fékk ég ekki 10 í fyrra<br><br>——–

geiri2, beztur mælir: það er kominn tími á gullaldaráhugamál

Hárrétt ábending en hér verður að hafa í huga að þetta er auglýsing sem hefur skýrt gildissvið, þ.e. “Eftirfarandi reglur skulu gilda um stafsetningarkennslu í skólum, um kennslubækur útgefnar eða styrktar af ríkisfé, svo og um embættisgögn sem út eru gefin.” (1.gr.)

Engin löggjöf er til um íslenska stafsetningu og það er mat menntamálaráðuneytisins að ekki sé eðlilegt að binda það í lög hvernig stafsetning íslenskrar tungu skuli vera. Eins og fram kemur á heimasíðu ráðuneytisins eru ákvæði núgildandi auglýsingar um íslenska stafsetningu bundin við afmarkað gildissvið, þ.e. skólakennslu, kennslubækur og embættisgögn. Ekkert bann liggur því við því að skrifa með öðrum hætti, t.d. að brjóta ng og nk regluna, skrifa með z-u eða skrifa ennþá í einu orði. Hin skýra og sterka tilhneiging í öllu rituðu máli að rita ennþá í einu orði hlýtur því að hafa vægi, og þess því ekki langt að bíða að orðið ennþá fái sess með orðunum áfram og umfram (þau orð má rita í einu orði og eru því undantekning frá “reglunni”). Engin rökbundin nauðsyn er að undanþiggja þau tvö orð meginreglunni, önnur en þau að allir rita þessi orð (þ.e. áfram og umfram) í einu orði. Sama á nú við um ennþá, sbr. eftirfarandi ummæli Eiríks Rögnvaldssonar: “Mjög sterk tilhneiging er til að rita sum þessara sambanda sem eina heild. Þannig sést enn þá nær aldrei í tvennu lagi, og enn fremur, hér með, með fram o.fl. eru mjög oft rituð sem ein heild.”

Ennþá á því heima með áfram og umfram hvað svo sem gamlar orðabækur og auglýsingar segja. En umfram allt skulum við ennþá halda áfram að rífast um þetta.