Ég vaknaði í morgun og gerði allt sem ég geri áður en ég fer í skólann. Og þá sé ég að systir mín er ennþá sofandi, en mamma segir að það sé frí í fyrsta tíma hjá henni, og hún sofi aðeins lengur.

Og ég fer svo bara í skólann. Svo fer ég heim. Þá er systir mín greinilega komin heim. Hún er þá inni í eldhúsi ásamt gamalli vinkonu sinni (sem gisti, hún kom að sunnan kvöldið áður, því hún er í vetrarfríi).

Og svo heyri ég mömmu segja við systur mína: “Þú manst að þú mátt alls ekki segja bróður þínum að þú fékkst frí í dag, því þá fer hann að heimta frí þegar Þorgeir kemur í næstu viku.” (Þorgeir er vinur minn, sem ætlar að koma að heimsækja mig í vetrarfríinu sínu)

Og ég æði á mömmu og krefst þess að hún útskýrir málavöxtu fyrir mér. Og þá segir hún: “Systir þín fékk frí út af því að Jóna (köllum hana Jónu) er í heimsókn hjá henni, og ég leyfði það bara af því að hún er svo stutt í skólanum á föstudögum. Hættu nú þessu væli”.

Ég heimta þá frí þegar vinur minn kemur. Þá segir mamma mér að hætta þessu kjaftæði og e-ð svoleiðis.

Það besta við þetta er það að systir ÞOLIR EKKI þessa stelpu (þær eru baar vinkonur í gegnum það að “Jóna” er dóttir vinkonu mömmu) og varð frekar fúl þegar henni var sagt að “Jóna” kæmi. (veit samt ekki hvort hún var í fýlu yfir því eða af því að hún hafði verið að mölva á sér nögl)

Ég er gjörsamlega kominn með upp í háls af þessu. Mamma leyfir og gefur systur minni allt sem hún vill, og þá meina ég ALLT.

Systir mín er svona dæmigerð ofdekruð og síverslandi stelpa.

En núna hef ég létt af mér, og mér líður betur.