Persóna mánaðarins að þessu sinni er sú persóna sem gerði Harry í raun að því sem hann er… Persóna þessi er Voldemort, persónan sem flestir hræðast svo mikið að þeir þora ekki að nefna á nafn.

Hér verður fjallað um lífshlaup þessa myrka, en megnuga galdramans.

Fyrstu árin

Þessi myrki galdramaður sem kallaður er “Lord Voldemort fæddist árið 1927 í Litlu Hangleton. Móðir hans, sem var norn og samkvæmt Voldemort, afkomandi Salazars Slytherins, hafði orðið ástfangin af Tom Riddle, sem var muggi.
Tom Riddle bjó á flottum herragarði sem stóð á hæð með útsýni yfir þorpið Litlu Hangleton. Herragarðurinn var einn af stærstu og bestu byggingum á stóru svæði. Þegar móðir Voldemorts tjáði föður hans að hún væri norn, yfirgaf hann hana. Samkvæmt Voldemort þá þoldi faðir hans ekki galdra. Móðir hans dó stuttu eftir að hann fæddist, þannig að hún rétt náði að gefa honum nafn, Tom Riddle, eftir föður sínum, og Marvolo, eftir afa sínum. Voldemort var alinn upp ámunaðarleysingjaheimili ásamt öðrum muggum.



Í Hogwarts 1938 – 1945


Tom Riddle byrjaði nám sitt í Hogwarts, skóla galdra og seiða árið 1938 og var settur í Slytherin, en hann varð að fara aftur í munaðarleysingjaheimilið sem að hann hataði svo heitt í skólafríum. Hann lýsti sér sem “fátækum, en snilldarlegum, fátækum, en þó svo hugrakkur, umsjónarmanni og fyrirmyndarnemanda” þótt hann vissi að það var einn kennari sem dýrkaði hann ekki eins mikið og allir aðrir kennarar. Sá kennari var umbreytingarkennarinn Albus Dumbledore.


Tom lærði um leyniklefann, sem hafði verið byggður af forfeðri hans, Salazar Slytherin. Leyniklefinn var djúpt í iðrum Hogwartskastala þar sem enginn, nema slytherin vissi um hann. Hann læsti honum þannig að aðeins sannur erfingi hans gæti opnað klefann og sleppt hryllingnum sem átti að hreinsa skólann af “öllum sem voru óverðugir þess að galdra” lausum. Á þessum tíma hafði Tom byrjað að nota nýtt nafn á meðal hans nánustu vina. Þar sem hann fyrirleit nafnið á muggaföður sínum endurraðaði hann stöfunum í nafninu sínu, Tom Marvolo Riddle. Stafirnir stöfuðu nú “I am lord Voldemort” ***komment þýðanda: Á íslensku heitir hann einmitt Trevor Delgomé til að stafirnir raðist í “ég er lord voldemort” í þessari grein minni nota ég þó Tom Marvolo Riddle í stað Trevornafnsins…***

Þetta var nafn sem hann vonaði að “galdramenn hvaðanæva að myndu einn daginn hræðast að nefna.” Þá væri hann orðinn “mesti galdramaður í heimi!”

Það tók Tom fimm ár að finna út allt sem hann gat um Leyniklefann og finna innganginn og skrímslið sem þar bjó. Skrímslið var basiliskslanga, og Tom gat stjórnað henni því hann var, eins og Slytherin, slöngutunga (getur talað við snáka og slöngur. Tom sendi basiliskuna inn í skólann sem slasaði nokkra nemendur, og loks, drap einn. Stelpa að nafni Vala fannst látin á stelpuklósettinu. 13. júní 1942 setti Tom upp handtöku á öðrum nemanda, Rubeusi Hagrid og plataði skólameistarann, Armando Dippet, til að trú að Hagrid og risastór könguló, Aragog, sem hann átti, væru ábyrgir fyrir árásunum. Tom fékk verðlaun fyrir “sérstaka þjónustu við skólann” en fann að Dumbledore var að fylgjast óþægilega náið með honum, og það var ekki öruggt að opna leyniklefann aftur á meðan hann var enn í skólanum. Tom varðveitti sjálfan sig í dagbók sem að hann vonaði að myndi, dag einn, láta einhvern hjálpa honum við að “ljúka því göfuga verki sem Slytherin hafði byrjað á”

Atburðirnir í Litlu Hangelton 1944-1945

Síðasta ár Toms í Hogwarts var 1944-45. Hann var umsjónarmaður, nemendaformaður og fékk orðu fyrir galdrahæfileika. Dumbledore sagði seinna um hann, “Snilld. Hann var sennilega snjallasti nemandi sem hefur nokkurn tíman gengið í Hogwarts. Sumarið 1945, eftir að hafa klárað skólann, hefndi hann sýn á mugganum, föður sínum. Garðyrkjumaður Riddle-fjölskyldunnar, Frank Bryce sagði lögreglunni seinna að daginn sem Riddle-fjölskyldan var drepin, hefði hann séð unglingspilt, dökkhærðan og fölan, að sniglast í kring um herragarðinn. Daginn eftir hafði þjónustustúlka fundið Riddle eldri og aldraða foreldra hans látin í borðstofunni “ennþá í kvöldverðarklæðnaði”. Þau voru ísköld og höfðu hræðslusvip í andliti, en engin merki um að hafa slasast líkamleg. Riddlefjölskyldan var grafin í kirkjugarðinum í Litlu Hangelton.



1945 - 1970


Eftir að hafa myrt fjölskyldu sína fór Tom huldu höfði í nokkur ár. á þeim tíma ferðaðist hann um heim allan og sökk “djúpt í Myrku öflin. Hann átti samneyti við verstu nornir og galdramenn heims og gekkst undir svo margar hættulegar hambreytingar í leit hans að krafti og ódauðleika, að þegar hann kom aftur, og kallaði sig opinberlega Lord Voldemort, gerðu fáir sér grein fyrir því að þetta var myndarlegi og snjalli drengurinn sem öllum líkaði svo vel við í Hogwarts.


Fyrsta upprisa Myrkravaldsins- 1970s - 1981


Á áttunda áratugnum byrjaði Voldemort að safna fylgi. Margir sem slógust í hóp með honum gerðu það til að fá sneið af valdakökunni sem honum fylgdi, en fleiri og fleiri gerðu það til að forðast hefndir. Árin sem Voldemort bætti við sig afli mátti þekkja á mannshvörfum og auknum átökum í galdraheiminum. Fylgismenn hans kölluðu sig Drápara (Death Eaters) og hann leit á þá sem sína “sönnu fjölskyldu” Drápararnir notuðu frjálslega hinar þrjár ófyrirgefanlegu bölvanir á hvern þann sem storkaði þeim eða neitaði að ganga í hópinn. Margir Dráparar sögðu seinna að á þau hefði verið beitt stýribölvun til að láta þau framkvæma morð og grimmdarverk, þrátt fyrir að mörg drápin hefðu bara verið “til gamans”. Drápararnir voru merktir, með myrkratákninu, hauskúpu með slöngu sem skagaði út úr munninum eins og tunga, brennt innan á vinstri handlegginn. Þeir sendu merkið úr í loftið, formað úr smaragðsgrænum stjörnum í grænu reykjarskýi, eftir að þeir höfðu drepið, sem orsakaði sundrung og hræðslu hvar sem það sást.

Voldemort hagnaðist á deilum milli galdraheimsins og risanna, og margir risar bættust í hans hóp og voru látnir bera ábyrgð á fjöldamorðum á muggum. Gagntekinn af fréttum af drápum, mannshvörfum og misþyrmingum í hræðsluþrungnu andrúmsloftinu, heimilaði Bartemius Crouch, yfirmaður “víkingasveitar galdramálaráðuneytisins” skyggnum (Auror) að nota ófyrirgefanlegu bölvaninnar á móti þeim sem voru grunaðir um stuðning við Voldemort. Hann ráðlagði þeim að aflífa, frekar en handtaka grunaða og þeir voru jafnvel framseldir til vitsuganna, án nokkurra réttarhalda. Á þessum tíma var aðeins einn staður óhultur, Hogwarts og margir gátu sér til að þrátt fyrir að Myrkrahöfðinginn segði þetta um Dumbledore, “Hann er forsprakki alþýðunnar, mugga og Blóðnýðinga”, þyrði hann ekki að horfast í augu við hann, enda vissi hann að Dumbledore vann nótt sem nýtan dag til að sporna við honum. Dumbledore stofnaði Fönixregluna á þessum tíma. Það var hópur galdramanna og norna sem börðust á móti Drápurum og Voldemort. Þeir voru hræðilega fáliðaðir miðað við dráparana, og drápararnir myrtu fönixmeðlimi ásamt allri fjölskyldu þeirra. Lord Voldemort var orðin “máttugri en nokkur lifandi galdramaður”, og hafði nú náð markmiði sýnu, að stærsti hluti galdraheimsins gæti ekki nefnt hann á nafn af ótta við hann, og sagði í staðinn Þú-veist-hver eða Sá-sem-ekki-má-nefna.

Á hátindi “ferilsins”, árið 1979, heyrði Myrkrahöfðinginn orðróm um að um hann hefði verið gerð spá sem sagði til um þann sem gæti drepið hann. Voldemort heyrði aðeins lítinn part úr spánni, að þessi persóna myndi vera fædd í lok Júlí og eiga foreldra sem höfðu lifað af þrjár tilraunir til að drepa hann. Voldemort uppgötvaði að hann yrði að finna og drepa það barn. Stuttu seinna fæddist Harry Potter, þann 31. júlí. Foreldrar hans, Lily og James Potter, voru meðlimir í fönixreglunni og hörðu komist undan Voldemort þrisvar sinnum. Voldemort gerði dauðaleit að drengnum, en þau voru vel falinn og honum mistókst. Hvernig sem því líður sveik vinur Potteranna þau og 31. október 1981 ruddist Voldemort inn á heimili Potterfjölskyldunnar. Hann drap James og Lily dó einnig þegar hún reyndi að vernda son hennar, sem var greinilega næsta fórnarlamb Voldemorts. Þegar Lord Voldemort, magnaðasti galdramaður myrku aflanna í aldanna rás sendi drápsbölvunina,sem hafði drepið svo marga, á Harry Potter, endurkastaðist hún á hann sjálfan, gerði hann líkamalausan og kraftalausan, nærri dauða en lífi. Hann flúði.