Vitsugurnar voru nú ekki notaðar til þess að drepa fanga, heldur sugu þær sálina úr líkamanum og eftir varð tómur líkaminn (refsing sem á að vera verri en dauði).

Annars beita Drápararnir, ásamt Voldemort, drápsbölvuninni (sem er ófyrirgefanleg bölvun) miskunnarlaust gegn óvinum sínum. „Góðu kallarnir" eins og þú nefnir þá, beita ekki ófyrirgefanlegu bölvuninni, því hægt er að fangelsa þá fyrir slíkt.
Reyndar fengu Skyggnarnir leyfi til að beita ófyrirgefanlegu bölvununum í fyrra stríðinu við Voldemort, þó svo að ekki hafi margir Dráparar fallið fyrir hendi Skyggna.

Cornelius Fudge útskýrir þetta vel í 6. bókinni: Hin hliðin kann líka að galdra.

Er þetta ekki bara svipað og í alvöruheiminum? Lögreglumenn reyna ‘alltaf’ eftir bestu getu að koma fólki í fangelsi í stða þess að drepa þá.

Það er samt spurning við vitum að drápsbölvunin er óstoppandi(með göldrum, þ.e.a.s. nema í 4 bókinni en einstakt tilvik) svo afhverju nota myrku galdramennirnir ekki bara drápsbölvunina?
Hlýtur einfaldlega að vera of erfitt að beita henni í miðjum bardaga þar sem þú þarft að vera að verja þig og svoleiðis svo ef það er rétt þá á ekki við ‘venjulega’ handtöku að vera ástæða til að drepa myrka galdramanninn, því þegar þú hefur tíma fyrir bölvunina ertu búinn að vinna.

Allavega þetta er svona eins og ég hef getið mér til um út frá orðum Skröggs og bardögunum sem við höfum séð(einu sem hafa beitt henni í bardaga eru Voldemort [sem er náttúrulega alveg sérstakur galdramaður] og gaurinn í enda 6 bókar[sem virtist þar af leiðandi bara vera að skjóta eitthvert í von um það besta]). Allir hinir virtust bara vera að reyna að gera andstæðinginn óbardagahæfann þangað til síðar(sbr. aðeins Sirius dó í 5 bókinni[ekki drápsbölvunin] þó Tonks og Skröggur hafi tapað sínum bardögum).