Þið getið ekki ýmindað ykkur hversu pirruð ég var þegar ég sá að þýðandinn hafði einu sinni þýtt “wand” í “vöndur”.
En ég fór samt að hlæja að þessu þannig að…
Þetta er ofarlega á blaðsíðu þar sem Harry er fastur undir huliðsskikkjunni í lestinni, hann reyndi að segja “Accio vöndur”.