Ég var bara bara svona að prófa og ekki vera mjög dómhörð því þetta er fyrsta fanfictionið mitt

1. KAFLI
Það var mánudagur og Harry sat uppi í herberginu sínu og var að láta sér leiðast. Hann rölti niður og settist við hliðina á Dudley sem tróð kleinuhringjum í andlitið á sér horfandi á sjónvarpið.
Núna var liðinn 1 mánuður frá því hann kom og hann hafði ekki fengið neinn póst, nema eitt bréf frá Ron. Ron var að sega Harry frá því að hann hefði stofnað félag með Fred og George og hvernig þeir væru að hanna til hrekkudót fyrir næsta ár.
Harry var að hugsa um hversu mikið hann saknaði Siriusar og hversu mikið hann óskaði þess að hann myndi hafa samband.
Eftir að hafa strítt Dudley dáldið þá fór hann upp í herbergi til að læra. Vernon frændi hans hafði leift honum það eftir að hann hótaði að breyta Petuniu frænku í halakörtu. Þegar hann var hafði lært í smá stund þá byrjaði einhvað að gogga í gluggann hans. Harry hélt að þetta væri Hedving að reyna að komast inn svo hann teygði sig í gluggann til að opna. Þegar hann leit út sá hann ekkert svo hann lagðist aftur í rúmið. En svo var aftur goggað en fastar í þetta skiftið svo það hljómaði meira eins og bank.
Hann opnaði gluggann og eins og elding fékk hann þungt högg í magann eins og hann hefði verið hæfður af rotara.
Hann leit í kringum sig en sá ekki neitt en síðan byrtist allt í einu alveg upp úr þurru lítill svartálfur á kústi. Hann hélt á pakka og í hinn hendinni hélt hann á huliðskikkju. „Ég heiti Munson og er alþjóðlegur þjónn fönixreglunnar“ sagði svartálfurinn. Harry hugsaði sig smá stund en sagði svo með spurningar tón “Fönixreglunnar”. Munson horfði á Harry með fyrirlitningasvip og hreytti svo út úr sér: „Veit hinn mikli meistari, Harry Potter, ekki um fönixregluna?“. „N- nei“ sagði Harry óstyrkur.
Munson andvarpaði og byrjaði svo að útskýra: „Sko, galdramenn sem hafa komist í andlega snertingu við fönixfugl, styrkjast andlega og verða oft mjög máttugir, og þar sem þú hefur þrisvar sinnum komist í slíka snertingu, þá er ekki nema sjálfsagt að bjóða þér inngöngu“.
„Ha, hef ég komist í svoleiðis snertingu“ sagði Harry, „Já, auðvitað“ byrjaði Munson, „á öðru ári þínu í Hogwarts þegar fönixinn kom með hattinn og svo aftur bara mjög stuttu síðar þegar fönix fugl grét fyrir þig. Það teljast mjög sterk tengsl og svo má náttúrlega ekki gleyma fjórða árinu þínu í Hogwarts þegar sprotinn þinn og hans sem má ekki nefna tengdust á mjög skrítinn hátt.
Munson lét Harry fá pakkann og sagði svo: „Láttu okkur vita ef þú hefur áhuga. Þú getur bara sagt Dumbledor það því hann er meðlimur og sér um að koma skilaboðunum til okkar“.
Síðan stökk hann eins og elding upp á kústinn, sveiflaði huliðskikkjunni yfir sig og þaut út um gluggann.

2.KAFLI
Harry var alveg orðlaus og stóð bara þarna með pakka í hendinni.En allt í einu rankaði hann við sér og ákvað að opna pakkann. Hann reif hann í sundur, og í ljós kom bréf sem hann opnaði og las.

Kæri herra Harry Potter
Við hér í fönixreglunni viljum bjóða þig velkominn í hóp okkar og ert þú núna einn af fáum sem hefur hlotnast sá heiður að sækja fundi okkar og stunda fönixstarf.
Ef þú ert ekki alveg viss um hvernig starf okkar er þá kemur það allt í ljós en ég vil taka það fram að það verður ekkert á móti þínum vilja.
Reglur okkar taka skýrt fram að aðilar yngri en 18 megi ekki fá aðgang. Við höfum þó ákveðið að gera undantekningu í þínu tilfelli af því að Dumbledor hefur ítrekað að þú sért undirbúinn.
En þú verður alltaf í fylgd með Dumbledor og hann verður félagi þinn í öllum störfum okkar. Og ég tek það fram að brot á reglum mun orsaka brottrekstur samstundis

Markus Feildus formaður fönixreglunnar.

Þegar Harry kláraði að lesa var hann eitt spurningarmerki. Hann ákvað að skrifa Siriusi um atvikið og gá hvort hann vissi eitthvað um þetta félag.
Hann settist niður og byrjaði að skrifa. Þegar hann var búinn stóð hann upp og labbaði út í garð og settist á bekkinn. Harry sat þar nokkuð lengi, niðursokkinn í hugsanir um Sirius, Ron, Fönixregluna og hvernig Dumbledor hefði orðið meðlimur reglunnar.
Harry sat og hugsaði alveg þangað til að hann var orðin of svangur til að sitja þarna lengur. Þá stóð hann upp og gekk inn í eldhús. Hann sá að Vernon, Dudley og Petunia voru öll búin að borða. Eftir að Harry hafði komið heim var allt svo mikið breytt. Vernon frændi hans var hættur að öskra á hann, Dudley yrti ekki á hann heldur rak bara upp aumkunnarverð væl, eins og þegar Harry hótaði að breyta honum í eitthvert skriðdýr. Petunia hafði ekki heldur yrt á hann síðan hún sagði honum að taka til 3 vikum áður. Harry var alveg sama nema að honum þótti slæmt að þau voru alveg hætt að kalla á hann í kvöldmat.

Strax daginn eftir fékk hann svar frá Siriusi. Harry reif það upp og las:

Kæri harry
Það er alveg frábært að þú hafir fngið inngöngu inn í Fönixregluna því engnn sem hefur farið þangað hefur nokkurn tíman snúist yfir á myrkru öflin nema auðvitað þú veist hver.

Harry fraus „er voldemort meðlimur í Fönixreglunni“

Þú þarft samt ekki að hafa neinar áhyggjur því Dumbledor er líka þarna. Ég hef aldrei þekkt neinn sem er í Fönixreglunni en þar sem þú ólst upp hjá muggafjölskyldu vissru nátturlega ekki af Fönixreglunni en hún er mjög fræg og alla dreymir um að verða meðlimur. Fönixreglan er svona hálfger vermdarsamtök, meðlimirnir fá að fara um allan heim og bjarga skógum og dýrategundum.
PS: Ég talaði við Dumbledor og þú færð kanski að koma til mín eftir svona tvær til fjórar vikur og verið þangað til skólinn byrjar. Ég var að kaupa mér snoturt lítið kot sem er ekki all langt fra hreysinu hanns Rons

Harry hlaut að vera að dreyma. Hann hafði aldrei verið jafn glaður. Hann flýtti sér að skrifa Ron og svara Siriusi, hann sendi Hedwing af stað og fór svo í rúmið.Hrry svaf ekkert alla nóttina því hann var svo spenntur.

sorry með allar stafsettningar villurna