Mitt fyrsta fanfic, ekki fullkomið en vonandi skemmtilegt!!!!
************************************** ***********************

*************************1. KAFLI****************************

****************** *******MUGGINN*****************************

Þetta átti eftir að verða alveg frábær dagur. Sirius var að koma að sækja hann á Runnaflöt 4 þar sem að hann hafði átt 16 ömurleg ár. Eini ljósi punkturinn í lífi hans var að hann var galdramaður. Mikill galdramaður sem að hafði sigrað hinn mikla Voldemort endanlega á fimmta ári í Hogwarts, galdramannaskólanum. Harry burstaði í sér tennurnar og klæddi sig í föt. Allt í einu var dyrabjöllunni hringt og Harry stökk niður stigann framhjá Dudley frænda sínum sem að hafði eytt sumrinu í sumarskóla vegna þess að hann komst ekki í gegnum prófin í maí. Hann svipti hurðinni upp og kastaði sér um hálsinn á Siriusi sem að hristi hann svo svakalega til að hann var viss um að nokkur rifbein hefðu farið kássu. Sirius sagði hvort að þeir ættu ekki að fara drífa sig ef að þeir ætluðu að komast í Skástræti áður en það færi að rökkva þar. Þeir settust upp á risamótorhjól og þegar að Harry fór að hugsa um það fannst honum eins og að hann kannaðist við það úr draumum sínum. Þegar hann fór að spyrja Sirius um það sagði hann að þetta mótorhjól hefði flutt hann til Dursley fjölskyldunnar nóttina sem að Voldemort drap foreldra Harrys. “Hagrid fékk það lánað hjá mér þegar að hann fór með þig úr rústum hússins.” sagði Sirius eins og það væri honum erfitt að hugsa um það.

Þegar þeir komu til London örkuðu þeir beinustu leið inn á Leka Seiðpottinn sem var fullur af fólki. Sumir litu undan þegar þeir sáu Sirius því að þeir höfðu en ekki sannfærst um að hann hefði ekki drepið Peter Pettigrew og 13 mugga í viðbót. En Sirius lét það ekki á sig fá og labbaði áfram út í húsasundið þar sem að inngangurinn að Skástræti er og sló létt á múrsteinavegginn með töfrasprotanum. Um leið opnaðist leið inn á Skástræti þar sem að allir voru í einu stóru stressi að finna það sem þá vantaði fyrir skólann. En þar var einn maður sem að passaði ekki við alla aðra. Hann var ekki í skikkju heldur í jakka og gallabuxum og fólk sem að hann þekkti ekki var alltaf að spyrja hvort að hann ætlaði ekki að fara að skipta yfir í skikkju. Hann skildi ekkert í því en hann sá að allir aðrir voru í skikkju. Hann skildi ekkert hvar hann var eða hvað þetta hér er. Hann var muggi og undraðist mikið þegar
hann steig inn í eitthvað sem virtist annar heimur eftir að hafa verið á fylleríi.

Harry sá Ron í galdrabrellubúð Weasley tvíbura sem að Fred og George höfðu stofnað eigin brellubúð strax eftir skólann, þó að frú Weasley væri ekki sammála um að heiminum vantaði fleiri þannig búðir. Hann heilsaði honum og sá að hann starði á eitthvað svo að hann veifaði hendinni fyrir framan andlitið á honum alveg þangað til að hann rankaði við sér. “Ég sá mugga” sagði hann og hljóp út án þess að heilsa Harry sem að var alveg undrandi á þessum vini sínum og hljóp á eftir honum út úr búðinni.

Mugginn var alveg undrandi á öllu þessu tali um Hogwarts skóla og brautarpall 9 og ¾ á Kings Cross lestarstöðinni. Hann hélt fyrst að Hogwarts væri hæli fyrir vitleysinga en þegar að Kings Cross lestarstöðin var komin í spilið var honum nóg boðið af þessari vitleysu og læddi hann sér út úr þessu skrítna stræti og út á venjulega götu í London.

Ron stóð úti á miðri götunni og tuldraði með sjálfum sér: mugginn er farinn. Harry kom hlaupandi á eftir honum út og spurði hvort að hann væri genginn af vitinu. Ron sagði honum hvað hann sá og þegar að hann sá efasemdarsvipinn á Harry sagðist hann ekki vera að ljúga, þetta væri alveg satt. “En hvernig komst mugginn hingað í gegnum allar muggavarnirnar?” sagði Harry frekar en spurði. “Ég veit það ekki en það væri gaman að vita það” sagði Ron og varð dularfullur á svipinn. En þá kom Hermione að þeim og spurði af hverju Ron væri svona asnalegur á svipinn. Harry sagði henni það og hún sagði að það hefði sennilega bara verið foreldri og benti með þumalfingri aftur fyrir sig á foreldra sína sem voru tannlæknar og reyndu að tala við Arthúr Weasley pabba Rons um “muggalífið” eins og hann kallaði það. “Já, ætli það ekki” sagði Ron að lokum en ákvað samt að hafa augun opin og athuga hvort að hann gæti séð muggann aftur.

Harry, Ron og Hermonie fóru að kaupa inn fyrir skólann í bókaverslun Flourish & Blotts þar sem að þau áttu að kaupa:

Álagahemlar og verndarar 1. bók eftir Karl Marsham
Allsherjarbók um eiturblönduri eftir Severus Snape
Dýrin okkar eftir Ingu Jonan
Saga galdranna 6: Stofnun Hogwarts og máttugir galdramenn
Álög og Bölvanir eftir Vindictus Viridian
Hvernig muggar leysa vanda án galdra eftir Arthúr Weasley

Hermione keypti sér líka bókina hvernig á að stjórna eftir Sinior MacLove til að reyna að hafa einhverja hugmynd um hvernig ætti að vera umsjónarmaður.

Þau enduðu svo daginn á því að fara og skoða nýjasta kústinn sem að hét Nimbus ZoLo sem að Ron, sem var nýorðinn rotari Quidditchliðs Gryffindor slefaði yfir. Þegar þau voru búin að
kveðjast fór Harry með Siriusi heim til hans og þeir fóru að tala saman. Harry fór að spyrja hann um foreldra sína. Sirius sagði að þeir hefðu verið yndislegasta fólk sem að nokkurtímann myndi fá að lifa á þessari jörð, en að þau ættu sér samt eitt mjög svart leyndarmál sem að enginn vissi nema Sirius og Dumbledore……

Mugginn fór á sinn eina samastað, bekk í miðri London en sofnaði ekki og var stöðugt að bylta sér og hugsa um þessa skrítnu götu sem hann hafði lent á fyrr um daginn. En þegar að hann fór að pæla í því var hann sennilega bara svona fullur að hann hefði dreymt þetta og svo sofnaði hann í algerri hugarró…..