veit að það er helvíti lángt síðann ég póstaði inn rímu en ég hef samt ekki settið auðum höndum, valdi eínn texta úr stílabókinni minni fyrir ykkur.
-Sorry með allar þessar stafsetningar og málfræði villur…..

Sitt hér einn er þunglyndið leekst yfir/
Bara að ég hefði greinn fyrir því fyrr/
En nú veit ég að ekkert fær því æengur breit/
Mist allt og ekkert og í líf mitt komið gatt gleit/
Hvaða ég gæfi allt til að smá breitingu í lífið fá/
Kannski bara lifa aftur allt sem ég einusinni sá/
Því hér er ég einn í eginn hugarheimi/
Sem veldur því að allt sem ég vissi nú ég gleimi/
Sama hvað ég reini og reini, ekkert verður eins/
En samt sem áður kennir mér einskins meins/
Tíndur í eiginn hugar heimi en yfir það hef komist/
Allt að fá á sig lit, ekki jafnt drungalegt og fyrst/
Byrjaður að skilja mín eiginn brengluðu orð/
Og hættur að hugsa um eimd og sjálfsmorð/
Í fyrstu var það strambið en nú er það vera/
Lifi hér í kringum tjokkóa sem í blóði hafa stera/
Veit ekki hvernig lét út í þetta mig draga/
En veistu hvað þetta er bara mín lífs ævisaga/
-
hvað er hér tala Dönsku, Frönsku eða Japönsku/
veit ekki hvað en geri mig skiljanlegan með Ensku/
lífið mitt er tíu aura hóra/
enginn annar myndi láta sér þetta bjóða/
-
sitt hér einn, oppna einn öllara/
heima hefði ég farið út og fengið mér hlöllara/
fynst öll augaunn á mig stara/
en svona er líf mitt bara/
þarf lífsinns byrgðir á herðum mínum bera/
hvað það værri fínt að losa þyngd, á sekkinn skera/
en hvað myndi þá gerast fyrir heiminn/
sitt hér og horfi út í loftið dreyminn/
af þessu heilafrumurnar mig meiða/
og ekkert virðist þennan sársauka seiða/
hvað ég myndi ekki gera til að sársaukann beisla/
en málið er að fólk sér hann af mér geisla/
eina leið sem ég sé út úr mínum sársauka/
er að spýta orðum í mic því hann er mér ekkert auka/
veit að enginn nennir lengur á mig að hlusta/
svo ég þeygi og ýminda mér mig sem lífsinns fursta/

þetta er ekki alveg full klárað en pleas comment.<br><br>Nenni ekki lengur að hafa undirskrift !!!!!