Mér líður svo illa, ég veit ekki hvað hefur verið gert/
Ég er innilokaður inní daufu herbergi altt hvítt a lit lífið er einskins vert/
Ég hef verið niðurlagður á ýmislega hætti af öðrum völdum hefur mannorð mitt verið svert/
Sakleysingi hef ég alltaf verið síðan þetta litla barn fæddist alsbert/
Bara ef ég fengi að stíga upp úr minni sál og gæti hamingjuna snert/
Lífið var ekki alltoaf svona illkvikindislegt en núna er allt hert/
Arirnar vísa marga vegi en ég spyr mig sjalfan ef ég flý þá hvert/
Þeir sem ráða ríkjum hafa okkur sakleysingjana blekkt/
komum frá öpunum en núna hefur mannnfolkið í fylkingar klofnað/
Á verðinum hafi verndarenglanir sofnað/
Ættli það sé einhver sem yfir okkur vakir/
Ef svo er eru þeir í sínu fagi afskaplega slakir/
Við tilheyrum með búhjörðinni og eigum helst bara að vera nakir/
Lífnaðarhættir fólks er siðleysisblinda/
Það er haldið mér í kafi er að drukkna kann ekki heldur að sinda/
upp á kirjuturninum stend og bið þig helst mér að hrinda/
Hef séð svo mikið ræfislegt svo ég set á mig myrkan klút og rembshnút ætli binda/
Það er ekki hægt að Sjóleiðis flýja því í seglinn vill ekkert vinda/
útrymingarmáttur mannskepnunar er mikill/
við höfum lykill að leiðinni til að gera þessa jörð áhæfa/
sker í púlsinn með rýtingi þangað til að ég er kominn nógu djúpt að það ver að blæða/
þegar heimurinn bregst mér þá læt ég blóðið flæða/
tek upp fjöður og skrifa með rauðu bóðinu ljóð/
ég geng alttaf sama veginn sem í gær ég líka tróð/
núna eru góðu dagarnir taldir/
einu sinni voru dagarnir passlega hlýjir en núna eru þeir kaldir/
unglingar í dag eru metnaðarlausir og ílla upp aldnir/
leyndardómur er um að lausn lífsins sé í miðju bergi falinn/
ef þetta mynda finnast þá gætum við allt endurskapað/
þessvegna ný heimkynni, gætum farið aftur á byrjunarreit/
en fólk þarf alltaf að vera að synga og skapa ástæðu til illinda/

ég vill helst fá margar skoðanir aiggght…