Ég lenti í því í gær að fá koss dauðans
Ég var ekki hræddur við dauðann tók upp Uzi og skaut til kauðans
Það virkaði ekki
Í helvíti var ég pyntaður og settur í hlekki
Var látinn nærast á kúk úr tunnu sekki
Sá á sjálfum mér bleika, græna og rauða flekki
Ég sá aðeins í andskotann
Og á eftir honum í skrúðgöngu allan Titanic flotann
Svo kom djöfullinn og gaf mér séns að verða aftur að lífi
Ég þurfti að fara aftur í tíma um 2000 ár og koma með Jesú sem þýfi
Fyrst ég slepp á lífi, þá engum hlífi, held ég mig í þessu drífi
En þegar til ársins 0 var komið vorum við á vitlausu ári
Þarna var bara María Mey á píkuna safnandi hári
Ég nennti ekki að bíða
Hún María varð bara að fá að ríða
Ekki ég Jósep eða Guð kætti
Þegar ég píkuna á Maríu Mey vætti
Nú fór ég aftur til helvítis með Jesú í ruslapoka úr heyji
Djöfullinn segir mér að koma með hann annaz ég deyji
Svo ég losaði okkur við manninn sem alltaf gerði kraftaverk
Þurfum ekki að læra Bíblíuna og drepast úr hausverk
En því miðru var Guð að drepast úr greddu
Reið bara annari stelpu, henni Eddu
Ekki var andskotinn ánægður enda ófrór, og geggjað sljór
Fattaði ekki að taka bara Láru og drýgja hór
Eða jafnvel að fara og taka heilan Kirkjukór
Á mér hann sín hefndi með að drekkja mér í flór
Einn eið ég þá sór
Að sálu mína ekki aftur selja
En nú eftir 666 ár í gröfinni fatta ég að ég fæ ekki aftur tækifæri til að velja
Ég er enþá lifandi í kistunni því Djöfullinn er mig ennþá að kvelja